هر روز زنان را تهدید می‌کنند، صدها زن مدافع اراده سیاسی خود در زندان‌های ایران از حقوق سیاسی، قانونی و تمام حقوق زندگی خود محروم می‌شوند.

از همینرو ما، جامعه‌ی زنان آزاد شرق کوردستان «کژار»، قتل حکومتی آرمیتا گراوند را به شدت محکوم می‌نماییم و از جامعه‌ی آزادیخواه ایران می خواهیم در برابر این جنایت سکوت نکنند.

تحمیل انزوای مطلق و شدید علیه رهبر آپو و مداخلات هژمونیک در منطقه و حملات دولت فاشیست ترکیه، در یک راستا صورت می‌گیرد.

زمانی که «ژن ژیان ئازادی» با پیشاهنگی زنان به اوج خود می‌رسد، فشار رژیم سرکوب گر و اعمال خشونت‌آمیز حکومت نیز بر جامعه بیشتر می‌شود

به افکار عمومی، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران و سازمان های بین المللی مدافع حقوق بشر

پارادایم جامعه‌ی دمکراتیک، اکولوژیک و آزادیخواهی زنان، پروژه‌ی چاره‌یابی خلق‌ها و زنان  در ایران است. مدل «ملت دمکراتیک» مناسب‌ترین مدل برای خیزش تاریخی روز 25 شهریور 1401 ایران است. این حقیقت که در شرق کوردستان و ایران به واقعیت پیوست و خیزشی [اعتراضات] که در تمام جامعه طغیان کرد در فرمول سحرآمیز معنا پیدا کرد و به عنوان «ژن ژیان آزادی» عملی شد.

 قتل ناموسی، غیر قابل قبول است، آن زمان که زنان دیگر واژه‌ی ناموس برخواسته از ذهنیت مردسالار را در هم شکسته‌اند. واژه‌ی ناموس برای زنان بی معناست، آن زمان که حاکمیت به ذهن ها نفوذ کرده است و جای بسی نگرانی و تاسف است که همزمان با اوج گرفتن پیشاهنگی دختران جوان، پدرانی بنام ناموس، دختران شان را به قتل می رسانند و فکر میکنند گویا بدین شکل شرافتمند گشته اند.

بدون شک، حمله ی جنگنده های ترکیه در تربه سپی و شهادت زنان پیشاهنگ کورد، یسری درویش و لیمان شویش، حمله به تمام زنان آزادیخواه و دستاوردهای شان است.

علاوه بر مساله ی زندانیان سیاسی، به موضوع دستگیری خانواده های شهدا و هجوم بر مادران شهدا باید اشاره کرد. مادرانی که از ابتدای پروسه ی انقلاب، خواهان برپایی زندگی آزاد و با عدالت بودند. هر یک از این مادران، پیشاهنگ بودند.

ه.پ.ژ نتایج چهارمین کنفرانس خود را اعلام کرد که در آن قیام ژن، ژیان، آزادی در ایران و روژهلات کوردستان و نیز چندین موضوع سازمانی، سیاسی و نظامی بررسی شدند و برخی تصمیمات اتخاذ گردید.