٤ آوریل، ٧٥مین سالروز میلاد رهبر عبدالله اوجالان و بیستمین سالگرد تاسیس پژاک، را به رهبر آزادیخواه مان، خانواده ی شهدا در سراسر کوردستان، و همه ی آزادیخواهان و دموکراسی طلبان، تبریک می گوییم. میلادِ رهبرمان در سده ی گذشته، تولدِ دوباره ی ملتِ کورد را بهمراه داشت. میلادی که از آغازی دوباره سخن گفت و به زندگیِ میلیون ها کس، نفس و جانی دوباره بخشید. به یمن این میلاد، یک فکر و اندیشه ی نوین، در عصر کنونی، ظهور یافت.  فکر و اندیشه ای که نه مرز می شناسد و نه زمان و مکان. از همینرو، چنین روزی، برای همه ی آنانی که دل شان با شنیدن نام آزادی، پرشورترمی تپد، و در راه رسیدن به آن و معنامندتر کردن حیات گام برمی دارند، دارای اهمیت بوده است.

در تاریخ مبارزاتِ خلق کورد، مقاومت های بسیاری روی داده است، قهرمانان بسیاری برشانه ی خاکِ سرزمین شان تکیه زدند و تاریخ مقاومت و مبارزه را، علی رغم تمام تهاجمات و حملاتی که به منظور نسل کشی روی می دادند، زنده نگه داشتند، اما در طول پنجاه سال گذشته، کوردستان، خاورمیانه، و جهان نیز، شاهد مبارزه ای نو، مبتنی بر پارادایمی نوین بود. مبارزه ای سیستماتیک و مقاومتی بی نظیر که از پارادیمی نوین نشات می گیرد. پارادایمی که در رابطه ی تنگاتنگ با هدفش که همانا برساخت حیاتی آزاد و دموکراتیک است، می باشد. پارادایمی که موجب خوانشی نوینی از سیاست، فعالیت و مبارزه، حیات و … گشته است، ما حصل این فکر و اندیشه، در وهله ی اول، تلاش برای ایجاد شخصیتی آزاد و حیاتی دموکراتیک است. این فکر و فلسفه در طول پنجاه سال مبارزه، نه تنها در کوردستان، بلکه در خاورمیانه و جهان نیز گسترش یافت. در اصل می توان گفت، میلاد رهبری در سده ی اخیر، بذر امید را در دل خلق های تحت ستم، کاشت.

بارها بر زبان رانده شده که میلاد رهبر آپو، تنها میلاد یک شخص نیست، میلاد ملت آزادیخواه است. میلاد زنان، جوانان و جوامع تحت ستم است، یکی از پایه های بنیادین مبارزات جنبش آپویی، موضوع مبارزات آزادیخواهانه ی زنان است. حضور پررنگ زنان، گذار از تعاریف ساخته ی شده ی نظام مردسالار و مدرنیته ی سرمایه داری، پیشاهنگی آنان در عرصه های مختلف، شناخت هویت و تاریخ خود در راستای معنامندتر نمودن حیات، توجه زنان آزادیخواه در سراسر جهان را به خود جلب کرد. البته که این امر در پی وجود آموزش و تشکیل سازماندهی صحیح، ممکن می باشد. شعارِ پرمحتوای «ژن ژیان ئازادی» ماحصلِ پنجاه سال مبارزه ی مستمر جنبش آپویی به پیشاهنگی زنان است.

از سوی دیگر در شرق کوردستان و ایران نیز، بیست سال از مبارزاتِ حزب حیات آزاد کوردستان “پژاک” گذشت، در طول بیست سال مبارزه ی مستمر، هدفمند و سیستماتیک پژاک، زنان و جوانان بسیاری یگانه راه رسیدن به آزادی را پیوستن به جنبش آپویی خواندند، از همینرو به جنبش آپویی پیوستند، افق نگاهشان، هر روز بلندتر بلندتر می گشت، زیرا هدف شان روشن و مشخص بود. شناختِ صحیح از مبارزات آزادیخواهی خلق کورد، خوانش صحیح از سیاست های رژیم دیکتاتور ایران و اهمیت فراوان به مساله ی آزادی زنان و ملت های مختلف در جغرافیای سیاسی ایران، موجب گشت که از طیف ها و اقشارگوناگون، تمایل به ملحق شدن به پژاک بیشتر و بیشتر گردد. شهدایی همچون شهید شیرین علمهولی، زیلان پپوله، آرین آری، زیلان سردشت، و … نمونه ی بارز از زنان مبارز و پیشاهنگ در جنبش آپویی در شرق کوردستان هستند. ٢٠ سال مبارزه ی بی وقفه ی  پژاک، موجب گردید که خلق نیز نسبت به مسائل و مشکلات موجود، بسیار آگاهانه تر عمل نماید و بطور بسیار قاطعانه ای در برابر سیاست های جامعه ستیزانه ی رژیم بایستد. تاسیس پژاک از ضروریاتِ دودهه ی اخیر در شرق کوردستان و ایران بود، البته که در کوتاه مدت نیز توانست در میان خلق های آزادیخواه، پذیرفته شود. هم خوانی اهداف مبارزه ی جنبش آپویی با مطالبات خلق ها موجب گردید تا در لحظاتِ  حساس تاریخ، تصمیمات مهمِ تاریخی درراستای پیشبرد مبارزات آزادیخواهانه جوامع صورت پذیرد. نمونه بارز آن، انقلاب «ژن ژیا ئازادی» و سردادن شعار «ژن ژیان ئازادی» در سراسر ایران بود.

در آستانه ی ٤ آوریل قرار داریم و این در حالی است که مبارزات آزادیخواهانه ی خلق ها به پیشاهنگی زنان، در سراسر کوردستان، روز به روز گسترش می یابد. استقبال از هشت مارس، برگزاری نوروز در شرق کوردستان، پیروزی خلق مان در جریان انتخابات در شمال کوردستان و ترکیه، مقاومت بی نظیر در زندان و کوهستان، نشان از مبارزه ای معنامند در سراسر کوردستان دارد.  کژار نیز، آزادی جسمی رهبرعبدالله اوجالان را مبنای تمامِ فعالیت هایش قرار خواهد داد. در پایان نیز ضمن گرامیداشت یاد و خاطره ی همه ی شهدای راه آزادی، برای صیانت از همه ی مبارزات شان، سوگند یاد میکنیم که مبارزات مان را ارتقا بخشیم

٣ آوریل ٢٠٢٤

جامعه ی زنان آزاد شرق کوردستان «کژار»