پارادایم جامعه‌ی دمکراتیک، اکولوژیک و آزادیخواهی زنان، پروژه‌ی چاره‌یابی خلق‌ها و زنان در ایران است. مدل «ملت دمکراتیک» مناسب‌ترین مدل برای خیزش تاریخی روز 25 شهریور 1401 ایران است. این حقیقت که در شرق کوردستان و ایران به واقعیت پیوست و خیزشی [اعتراضات] که در تمام جامعه طغیان کرد در فرمول سحرآمیز معنا پیدا کرد و به عنوان «ژن ژیان آزادی» عملی شد.

اصرار و انگیزه‌ی انقلابی زنان به عنوان بنیادی ترین فاکتورِ گسترش خیزش انقلابی تلقی شد و  زنان با سرازیر شدن به خیابان، خشم و نفرت خود را از رژیم، فریاد زدند. نقطه ی بارز و برجسته‌ی انقلاب، محوریت و پیشاهنگی زنان بود.

 زنان، نوجوانان، جوانان و تمام اقشار جامعه در این پروسه‌ی انقلاب، حضور داشتند. آنان با مقاومتشان [احساسات] انقلاب را تجربه کردند، تمام خلق های ساکن در ایران، با صیانت از ژینا امینی نشان دادند که خواهان انقلابی زن‌محور با پیشاهنگی زنان هستند و این را جهانی کردند. آنان بر روی نظامی دمکراتیک عاری از نظام مردسالار و حاکم پافشاری کردند و می‌کنند، بعبارتی در انقلاب «ژن ژیان آزادی» به صورت بارزتری نشان دادند که خواهان انقلابی اجتماعی با پیشاهنگی زنان هستند.

اعتراضات [سراسری] شرق کوردستان و ایران دارای ارزش و کیفیتی تاریخی است. قطعا چنان نیرومند است که با رویکردهای سطحی، تنگ‌نظرانه و سود جویانه‌ی دولتی، نمی‌توان محدودش کرد و حاوی ارزش و انگیزه‌ی آزادی خلق‌هاست!‌ اساسا دارای ماهیتی دمکراتیک است. پروسه‌‌ی اعتراضاتی که در شرق کوردستان و ایران به میان آمد، در راستای بسط کنفدرالیسم دمکراتیک خاورمیانه، دارای نقش بزرگی است.

زنان شرق کوردستان و ایران در سالی که گذشت، علیه [سیاست] کشتار و ستم بر زنان، استوار ایستادند. قتل ژینا امینی ۲۲ ساله در نتیجه‌ی شکنجه، خشم سیل‌آسای تمام زنانی را برانگیخت که برای آزادی در حال مقاومت بودند.

از سوی دیگر، تظاهرات زنان در مریوان در محکوم کردن جنایت علیه شلیر رسولی، نشان داد که زنان در برابر ذهنیت متجاوز حکومتی، سکوت نخواهند کرد. از همینرو چند روز بعد، این تظاهرات،در حمله به ژینا امینی، فراگیرتر شد. تظاهرات در ابتدا از سقز آغاز شد و تمام شهرهای ایران را در برگرفت. در مقابل، حاکمیت هرچه بیشتر با راه و روش‌های تهاجمی و خشونت‌آمیز همچون جنایت، دستگیری، تجاوز و تحمیل فقر، علیه خط‌مشی حیات دمکراتیک، دادخواهانه و آزاد زنان و با قوانین شریعت‌محور، به کشتار زنان مشروعیت بیشتری بخشید. زن‌ستیزی را به بالاترین سطح ممکن ارتقا داد، علی رغم تمام سرکوب ها، خلق‌ها و زنان خیابان‌ها را ترک نکردند و در کنار هم، برای رسیدن به اهداف شان، قیام نمودند. این خیزش‌ها بسیار متفاوت از دفعات قبلی بود. جامعه هنوز هم بسیار پویا و سرزنده است. میراث عظیمی به وجود آمده است. اعتراضات «ژن ژیان آزادی»، مرزهای شرق کوردستان و ایران را درنوردید. این اعتراضات برای زنان [تمام] جهان مبدل به نقشه راه شد. شعار «ژن ژیان آزادی » که برای اولین بار در مراسم خاکسپاری ژینا امینی سر داده شد، تبدیل به تعریف ایدئولوژیک اعتراضات گردید. [این] تعریف درست، نزد جوامع و زنان جهان به ندای آزادی مبدل شد. تمام جهان به سوی فلسفه و پارادایم آزادیخواهانه قدم برداشت. ژینا [ها] نیز نماد این انقلاب شدند. یاد و خاطره شهدای دمکراسی و آزادی را در نخستین سالروز [انقلاب] با ادای احترام و قدردانی، گرامی می‌داریم. ضمن تعهد به یاد و خاطره شهدا، سوگندمان را نسبت به برساخت ایرانی دمکراتیک و کوردستانی آزاد بیان می داریم

با شعار «ژن ژیان آزادی» به سوی انقلاب زن در ایران!   

رهبر آپو به عنوان موسس فلسفه‌ی «ژن ژیان آزادی» در آوریل سال 1989 میلادی طی یکی از تحلیلاتشان چنین می‌گویند: «در کوردستان هر دو کلمه‌ی [زن و زندگی] نیز، از یک ریشه برخوردارند.»از آن سال‌ها تا کنون، [همیشه] گفتند: « جهت [برساخت] حیاتی دمکراتیک و آزاد، باید زنان آزاد باشند»! فلسفه‌ی «ژن ژیان آزادی» در اوائل سال‌های 2000میلادی و در خیزش و تظاهرات زنان شمال کوردستان و تُرکیه به عنوان رمز آزادی بازتاب پیدا نمود. حال در روژآوا [غرب کوردستان] مبدل به انقلاب زنان شده است. از [طریق] شرق کوردستان و ایران نیز، جهانی شد. از این به بعد نیز، صرفا فرمول سحرآمیز زنان خاورمیانه نیست. نزد تمام زنان و مردان جهان، مبدل به «پروژه‌ی آزادی» شده است. آنانی که تعریف درستی از انقلاب و پیشاهنگی « ژن ژیان آزادی » ارائه نموده‌اند، پیروز میدان خواهند شد. نیروی پارادایمیک و ایدئولوژیک این تعریف در رابطه با حقیقت خط‌مشی آزادی‌خواهانه‌ی آن است که اجتماعی بودن را موجب می شود.

زنان در راستای جامعه‌ی سازمان‌یافته و دمکراتیک مقاومت عظیمی از خود نشان دادند. آنان نترسیدند؛ زندان، تجاوز، خشونت، فقر، بیکاری و اقدام جهت مسموم‌سازی ده‌ها هزار دختر دانشجوی جوان به عنوان یک پروژه‌ در دستور کار قرار گرفت. حاکمیت  و رژیم استعمارگر ایران به سیاست و اقدام جهت توقف و سرکوب انقلاب ادامه داد. در مقابل این [ذهنیت و سیاست] همچون  KJAR، مبارزه‌ی آزادی زنان را در نخستین سالروز انقلاب نه فقط در قالب همبستگی، بلکه با اتکا بر میراث و ارزش‌های بزرگی که انقلاب «ژن ژیان آزادی» آفریده و در راستای [برساخت] جامعه‌‌ای سازمان‌یافته، تمام خلق‌ها و زنان ایران را به مبارزه‌ جهت دمکراتیزه کردن ایران، فرا می‌خوانیم. وظیفه‌ی گسترش مبارزه‌ی سازمان‌یافته‌ی زنان در ایران و شرق کوردستان بر عهده‌ی همه‌ی ماست.

در یک سال اخیر ، از کودکان هفت ساله تا سال‌خرده‌های هفتاد ساله با پیشاهنگی زنان، یک روح اعتراضی اجتماعی را در تاریخ ثبت نمودند. آنان ارزش‌های بزرگی آفریدند و جاودانه شدند. انقلاب زنان، تمام جامعه را در برگرفت، از همینروست می‌گوییم: «زمان سازمان‌دهی جامعه‌ی دمکراتیک فرا رسیده است». زمان آن فرا رسیده که به عنوان زنان، اتحادمان را منسجم سازیم، از طریق جامعه‌ی سازمان‌یافته ماندگار سازیم و برساخت ملت دمکراتیک را در ایران به پیروزی برسانیم.

رژیم کلونیالیست ایران تاکنون اجازه نداده است زنان در مکانیسم‌های تصمیم‌گیری، سیاست و دیگر حوزه‌های زندگی، مشارکت کنند. حاکمیتِ ولایت مطلقه‌ی فقیه، با قوانین مردسالارانه اش‌، زندگی زنان را در میان منگنه قرار داده است. در مقابل، زنان از طرفی جهت باز پس گیری حیات از دست رفته مبارزه‌ای بسیار جدی کردند، از طرفی دیگر زنان شرق کوردستان و ایران طی یک سال اخیر انقلاب «ژن ژیان آزادی » را اجتماعی نمودند و در مقاومت نقش پیشاهنگی را برعهده گرفتند. به اثبات رساندند که جامعه ای دمکراتیک، فقط با آزادی و پیشاهنگی زنان امکان‌پذیر است.

زنان با مقاومت و پیشاهنگی‌شان در یک سال گذشته، با تکیه بر بستر تاریخی انقلاب «ژن ژیان آزادی» را به یک گفتمان جهانی مبدل ساختند. به همین خاطر نیز قرن ۲۱، قرن زنان است.

زنان شرق کوردستان و ایران، نیروی آزادی هستند!

اعتراضات سال گذشته، راه کاملا تازه‌ی را گشود. تمام زنانی که در این اعتراضات نقش پیشاهنگی را ایفا نمودند، به عنوان مجرمان بالقوه در نظر گرفته شدند.  ده‌ها هزار نفر دستگیر و زندانی شدند. صدها نفر جانشان را از دست دادند. اما تمام این‌ها در مقابل پافشاری، فریاد آزادی و کنش اجتماعی زنان شرق کوردستان و ایران نتوانست ممانعت ایجاد کند. حتی اکنون نیز خلق‌ بلوچستان و تمام خلق‌های ایران با پیشاهنگی زنان به صورتی بسیار پویا وسرزنده به اعتراضاتشان در خیابان‌ها ادامه می‌دهند.

زنان با پرداخت بهای بسیار سنگینی مقاومت کردند، به اثبات رساندند که در مبارزات اجتماعی نقشی تعیین کننده دارند و نیروی آزادی هستند. انقلاب «ژن ژیان آزادی» بیان نمود که ملت دمکراتیک و جامعه‌ی تکثرگرا قابل اجرا است

وضعیت زنان زندانی در زندان‌ها و سیاست اعدام!

تمام زنان دستگیر شده طی اعتراضات «ژن ژیان آزادی»، همگی به عنوان «زنان زندانی سیاسی» تلقی می گردند. آمار زنان زندانیِ سیاسی در ایران رو به افزایش است، بطوریکه بیش از صدها زن در طول سال گذشته دستگیر و با انواع شکنجه‌های غیرانسانی مواجه شدند. در طول یک سال گذشته، رژیم بار دیگر از زندان بعنوان مکان و ابزار ایجاد ترس و خوف علیه زنان استفاده نمود، بدین منظور که زنان از خواسته های شان دست بکشند. جوانان بسیاری در یکسال گذشته اعدام گشتند. سیاست اعدام، در اصل نشان از ترس و خوف حاکمیت و سیاست مردگی اش دارد. در مقابل زنان در سراسر ایران، با آگاهی بر رژیم ممکن است که آنان را زندانی نماید، مبارزه کردند. آنان در زندان، به فریاد آزادیخواهانه‌ی کل جامعه مبدل گشتند. زندان، آینه‌ی تمام نمای جامعه است. هر چند حاکمیت، در صدد بود که میان جامعه و زندان، فاصله بیندازد ، اما در یک سال گذشته، فعالیت، مقاومت و مبارزه‌ی زندانیان سیاسی نشان داد که نه تنها میان زندان و جامعه، فاصله نمی افتد، بلکه برعکس، جامعه همواره چشم به پیشاهنگش دوخته است. در طول یک سال گذشته، از بسیاری از زندانیان سیاسی خبری منتشر نمیشد. حال بسیاری از زندانیان زن، وخیم بود، اما کسی از آنان خبر نداشت. نمونه‌ی بارز آن زینب جلالیان و دیگر زندانیان سیاسی! با همه‌ تهاجماتی که صورت گرفت، زندانیان سیاسی، زندان را به سنگر مبارزه و مقاومت مبدل ساختند.

حجاب اجباری به صورت ایدئولوژیک بر زنان تحمیل می‌گردد. مطرح نمودن قانون «حجاب و عفاف» اجباری که متشکل از ۷۰ ماده است، به معنای تداوم بخشی به نظام مردسالاری است. اعتراضات «ژن ژیان آزادی» زنان از روز 25 شهریور تا کنون، فراسوی مبحث صرفا محدود به حجاب، قیامی بود علیه این رژیم سرکوبگر، نظام بردگی و مردسالارانه! این قیام فریاد آزادی زنان آگاه و سازمان‌یافته است. زنان، نشان دادند که آزادی، گرفتنی است، از همینرو برای رسیدن به آن، بدیل های گرانبهایی دادند. این درحالی بود که نهادهای وابسته به رژیم همچون بسیج زنان و گشت ارشاد، به منظور سرکوب مبارزات زنان و فعالیت های شان تاسیس گشته اند. هدف آنان در اصل، دور نمودن زنان از حوزه‌ی آزادی‌های اجتماعی، تحت کنترل گرفتن نوع پوشش زنان و از میان برداشتن ایستادگی آزادمنشانه و نیروی سازمان‌یافته‌ی زنان است… این نهادها همواره، در میان جامعه‌ و خلق‌های ایران، زنان را نشانه گرفته است. زنان طی یک سال اخیر با شجاعتی بی‌نظیر، برای آزادی بها پرداختند و علیه ولایت مطلقه ی فقیه قد علم نمودند.

برهمین مبنا،

به مناسبت سالروز اعتراضات، ما به عنوان KJAR بیان می داریم:

1. برای حیاتی دمکراتیک و آزاد، در امر سازمان‌دهی متحد گردیم.
2. در راستای صیانت از ارزش های انقلاب «ژن ژیان آزادی» و برساخت جامعه ای آزاد و دمکراتیک، مبارزات مشترکمان را ارتقا بخشیم.
3. خیزش انقلابی «ژن ژیان آزادی» از نظر تاریخی و برای ایرانی دمکراتیک و نوین، میراث و تجربیاتی عظیمی است
4. فلسفه‌ی «ژن ژیان آزادی» تمام تنوعات و تفاوتمندی های موجود در ایران را در برگرفت و مبارزه‌ی زنان، جوامع را متحد ساخت. قطعا گرد هم آمدن فرهنگ‌های بسیاری در ایران، مانند کورد، آذری، فارس‌ و بلوچ‌، پیرامون فلسفه‌ی «ژن ژیان آزادی»، تصادفی نیست. زنان شرق کوردستان و ایران دیگر کاراکتر قرن 21را تعیین خواهند نمود. بیان می‌داریم که به این سبب نیز ارتقابخشیدن به مبارزه‌ی سازمان‌یافته‌ی زنان، تداوم آن و کنفدرالیسم زنان بیش از هر جای دیگری، در ایران قابل اجراست.
5. شاهد بودیم که رژیم استعمارگر 45 ساله‌ی ایران، سعی نموده به هر طریقی، روی بدن زنان در اعصار مختلف، حاکمیت برقرار سازد. نه‌تنها در ایران، بلکه طالبان که در افغانستان قدرت سیاسی را به دست گرفته نیز، به تهاجماتش علیه حقوق زنان که قدرت براندازی و متحول سازی قدرت سیاسی را دارند نیز، ادامه می‌دهد. زنان ایرانی، از وضعیت زنان در افغانستان آگاهند و با روح عظیمی از همبستگی به توسعه‌ی مبارزات مشترک ادامه می‌دهند. زنان در افغانستان و ایران در مورد پوشش و مسائل بسیار دیگری نکات مشترک دارند. به همین خاطر با سازمان‌دهی شدن، می‌توانیم از دستاوردهایمان صیانت به عمل آوریم.
6. این اعتراضات نشان دادند که پروژه‌ی ملت دمکراتیک، بیش از هر جای دیگریی شرایط سازمان‌دهی شدن را در شرق کوردستان و ایران دارد. به عنوان KJAR بر این باوریم پروژه‌ی ملت دمکراتیک را فقط با سازمان‌دهی ماندگار زنان می‌توانیم توسعه ببخشیم.
7. حق ابراز موجودیت و یا دفاع ذاتی زنان، پایه‌ی سازماند‌هی تمام زنان است.
8. خلق ها در ایران، بر برساخت نظامی دمکراتیک، اصرار می ورزند. یعنی خلق‌های ایران، خواهان یک انقلاب اجتماعی هستند که زنان پیشاهنگ آن باشند. چنین نظامی مردمحور و پیرسالار نیست، از همینرو برساخت چنین نظامی، دغدغه‌ی تمام افراد آزادیخواه می گردد.
9. مبارزه و سازمان‌دهی گشتن علیه ذهنیتی که در پی غارت و استثمار طبیعت و محیط زیست است، امری اغماض ناپذیر است.
10. نه تنها در کوردستان، بلکه در خاورمیانه و جهان، انجام فعالیت های مشترک، زمینه ساز اتحاد و سازماندهیِ زنان گردید. انقلاب «زنان»، ندای زندگی بود، برای رساندن فریاد زنان در ایران به تمام جهانیان، برگزاری کنفرانس «ژن ژیان آزادی» از اهمیت خاصی برخوردار می‌باشد.

در تداوم انقلاب، اتحاد زنان و کل آحاد جامعه، از ضرورت های بنیادین است. به مناسبت فرا رسیدن اولین سالگرد انقلاب «ژن ژیان آزادی»، زنان، جوانان و سایر اقشار جامعه را به اعتصاب سراسری، تعطیلی کامل بازار و محل کار و همچنین حضور پر رنگ بر سرمزار شهدا در روز 25 شهریور، فرا میخوانیم.

جامعه ی زنان آزاد شرق کوردستان«کژار»

16.06.1402