رشنا دبستانی – روزنامه‌نگار

 باید فراموش نکنیم کە زنان ایرانی و روژهلات (شرق) کوردستان از جملە زنانی هستند کە هیچ وقت سر خود را برای ظلم و ستم ذهنیت مردسالار و اقتدار خواهان خم ننمودە و تسلیم نشدە اند از زمان قاجار گرفتە زنانی همچون قرة العين القزوينية و بی‌بی مریم بختیاری و خیلی های دگر تا بە دوران تاریک پهلوی و بعد از آن یعنی زمان انقلاب خلق های ایران کە زنان نقش بسزای در این انقلاب داشتند و همچنین از حیزش های سراسری سال ٨٨ گرفتە تا ٩٦ و ٩٨ و حال سال ١٤٠١ زنان ایرانی با پیشاهنگی زنان کورد در روژهلات (شرق) کوردستان انقلابی خود جوش را با شعار زن، زندگی ، آزادی شروع نمودە اند. زنان در ایران و کوردستان  هرگز بە طور کل این اجازە را بە رژیم اسلامی ندادە اند کە تمام استقلال و خود رای را از آنها بگیرد. این را زنان در تمام قشر ها  چە از اقلیت های مختلف گرفتە تا ملیت های جدا اسبات نمودەاند کە همیشە زنان ایرانی با همبستگی و اتحاد بە خیابان خواهند آمد در برابر رژیم مرد سالار سر خم نمی نمایند.

انقلاب  زن، زندگی، آزادی در این برهە از تاریخ

خیلــی فکــر کــردم کە این نوشتە  را چگونــه آغــاز کنــم کــه «مــن» واقعــی مــن بــا همــه احساســات خــوب و خــوش شــیرینش نمایــان شــود. ولــی دریغــا، بــوی بــاروت و صــدای گلولە نمیگذارنــد آنچــه را مــی تــوان شــعر نامیـد واحسـاس ، بـا قلـم و کاغـذ آشـتی بدهـم و بنویسـم. امسـال پــر بــود از اتفاقــات قابــل شرحــی کــه هرکــدام رمانــی در پــس پــرده داشــت . میتوانســتم از هیاهــوی بچه‌هــای مدرســه بگویــم کــه بــا چــه هیجانــی کیف‌هــای کوله‌ایشــان را پــر از خاطراتــی میکننــد تــا در آیندههــای نــه چنــدان دور شــب چهــره روزهــا و شــب‌های شــباب شــان بشــود. از دانه‌هــای سـفیدی حـرف بزنـم کـه رستـارس افـق متاشـای رسد فصـل سـال را سـفید پـوش کــرد یــا از بهــاری کــە لبــاس ســبز بــا گل هــای نرگــس و لالە بەتــن دارد و بـە پیشـواز سـال نـو مـی رود، شـاید هـم از تابلـو نقاشـی هـای حـرف بزنـم کــە بــا هــزاران رنــگ خــزان را بــە نمایــش مــی گــذارد. از قیــام هرســاله زنــان حــرف بزنــم کــه تمــام سعیشــان در ایــن اســت کــه حداقــل یــک روز از ســال را بــاتمــام قــوا و توانشــان متحــد و همفکــر باشــند، مشــکالت چندیــن هــزار ساله‌شــان را تلنگــری باشــند بــرای رســیدن بــه نقطــه‌ای بــه نــام ختــام. اما دوستان عزیز آنجـا کـه شرافـت زیسـتن را بـا تکـه پــاره هــای غریــزه معاوضــه می‌کننــد، آنجــا کــه اشــک‌های فرزنــدان مــادری گرســنه در هم‌همــه صــدای گلوله‌هــا گــم میشــود و هــر روز در کوچــه پس‌کوچه‌هــای شــهرمان پیکــر نحیــف زنــی در خــون غلتیــده پیــدا میشــود؛ دیگــر چه‌شــوقی بــرای بیــان عاشــقانه‌های ایــن سرزمیــن می‌تــوان داشــت. مجبـورم برایـت از گونـه‌ای دیگـر سـخن بگویـم.  فریاد ژن، ژیان، ئازادی ، بیان مشخص اراده‌ی راسخ و نیروبخش گام پر صلابت زنان و خلق‌ها در شرق کوردستان و ایران بسوی حیات آزاد و دمکراتیک است. حقیقتی که امروزه در میادین سراسر ایران زنان پیشاهنگی نیرومند آن را بر عهده گرفته‌اند، یگانه راه چاره‌یابی و رهائی از زیر یوغ ستم حاکمیت را به جهانیان می‌نمایاند.

حاکمیت زن‌ستیز و قاتل ایران در برابر تمامی مسائل و مطالبات زنان و خلق‌ها در طول دوران حاکمیت خود، هرگز به جز اقدامات غیرانسانی، هیچ راهکار و شیوه‌ی چاره‌یابی در چنته نداشته. این در حالی‌ست که پایه‌های بنیادین موجودیت این رژیم، بر نابودی اراده و موجودیت زنان، جوانان و خلق‌ها بنا گشته، در این مرحله‌ از تاریخ، ضعیف‌ترین موضع را در برابر خروش جامعه به پیشاهنگی زنان دارد. دولت های هژمون گرا یا بە کلی نظامی که اراده‌ی آزاد زنان و جوانان جامعه را نادیده گیرد و به شعور آنان توهین کنند، چنانچه در وضعیت امروزین رژیم اسلامی ایران پدیدار گشته، محکوم به تغییر یا فروپاشی‌ست. خلق‌ها و زنان ایران از این پس چنین مدیریتی را برنتابیده و حیاتی آزاد و دمکراتیک حق مسلم آنان است.

قیام مداوم، همبسته و شیوه‌های مختلف عملیاتی که بر پایه‌های حاکمیت این رژیم متمرکز گشته، بدیل‌های گرانبهایی را از خلق‌ در کوردستان و ایران ستاند. کوردستان در سراسر تاریخ مقاومت و آزادیخواهی خلق‌های ایران، بیشترین بدیل را پرداخته و هرگز از جایگاه‌ والای پیشاهنگی نهراسیده و پاپس نکشیده، زنان و جوانانش مشعلداران راه مبارزه و رهایی بوده‌ و هستند.

قیام‌های میلیونی و سراسری روژهلات کوردستان و خلق های ایران، موج نوینی از امید و ایمان به آزادی را در دل و جان جبهه‌ی دمکراتیک تمامی زنان و خلق‌های ستمدیده در خاورمیانه و جهان به ارمغان آورده و آنها را به شکوه هستندگی خود نزدیکتر نموده است. این از اندیشه و فلسفه‌ی مبارزاتی زن، زندگی، آزادی سرچشمه گرفته، که رهبر آپو بنا نهاد.

 اکنون مقاومت و مبارزات زنان  در ایران با شعار های زن،زندگی،آزادی شیوه‌ی نوینی بخود گرفته، که فروپاشی ایدئولوژیکی نظام را بهمراه آورده است. زنان مبارز با مقاومت در خیابان ها و دانشگاەها و مدارس ، اقتدار ذهنیت مرد سالار را تهی از معنا نموده و به تمامی اقشار در جامعە جسارت بخشیده و به سمبل انقلاب زنان آزاد مبدل گشته‌اند. قیامی که سراسر روژهلات کوردستان و ایران را در برگرفته، نشان دهنده‌ انقلابی اجتماعی بر مبنای یک جهانبینی نوین است. انقلابی که تمامی مرزهای دست‌ساز نظام دولت – ملت میان زنان – مردان، ملت‌ها، ادیان و اقشار جامعه را درنوردیده و حول محور یک هدف که حیاتی آزاد و دمکراتیک است، گردهم آورده. این در واقع پسندیدن و انتخاب نظام کنفدرالیسم دمکراتیک از سوی زنان و خلق‌های ایران و روژهلات کوردستان است که با پیشبرد انقلاب زنان شکل خواهد گرفت. اتحاد و یک صدای در مبارزه زنان بە کلی مرزها را از تحریب و نابود میکند.

اینک در این مرحلە جامعە زنان آزاد روژهلات کوردستان (کژار) با تمام قوا پشتی بانی خود را در این مبارزە ها اعلام نمود و با اعلام کارزاری تحت عنوان؛ ” زمان دفاع از انقلاب زن فرارسیده “را آغاز می‌نماید زنان و جوانان در سراسر ایران و کوردستان، با فریاد ژن، ژیان، آزادی انقلاب زنان را اعلان داشته و بدیل گرانبهای آن را با فدای جانشان در تمامی میادین می‌پردازند. کژار نیز این کارزار را که جهت مبارزه در راه پیروزی تمامی زنان و خلق‌های آزادیخواه در ایران و روژهلات کوردستان طرح‌ریزی نمودە و خواهان آن است کە زنان باید همچون هال های ٥٧ و همچنین تمام سال های کە توانستند در برابر ذهنیت اقتدار خواه ایران مقاومت نمایند حال نیز همە با هم در یک خط مشی ازادی زن کە همان آزادی جامعە است را بە ارمغان بیاوریم. بنابراین مبارزات خود را به تمامی خانه‌ها، دانشگاه‌ها، محلات، روستاها و میادین شهرها بسط و گسترش خواهیم داد. ما همە زنان  باید بدانیم در این برهە از تاریخ اینک ما زنان هستیم کە با شعار زن، زندگی، آزادی دیگربار ذهنیت دولت-ملت و پایه‌های نظام جنسیت‌گرا  را لرزاند و تحریب می نمایم پس هر روز هر دقیقە و هر ثانیە باید گفت ژن،ژیان، آزادی.