رژیم استبدادی ایران با سرکوب و تشدید اختناق، سعی در خفه نمودن فریادهای آزادی‌خواهانه دارد تا این‌گونه سیاست‌های نابودگر خود را تعمیق داده و نظام اهریمنی خویش را کماکان پایدار نگاه دارد.

ازانقلاب مردمی ایران و برروی کار آمدن رژیم استبدادی ولایت‌فقیه چهار دهه می‌گذرد. با چشم‌اندازی به این دوره‌ی تاریخی تاثیرات سیاست آسیمیلاسیون، یکدست‌سازی جامعه و عقیم‌سازی فکری آن، به وضوح قابل مشاهده است. در برابر چنین رویکردی، شاهد مبارزات بی‌امان و مستمر مردم و به‌ویژه زنان وجوانان در قبال این سیاست‌ها بوده‌ایم. هشیاری و کنش‌مندی جامعه و قرائت صحیح سیاست‌های حکومت ایران، هیچ‌گاه برای دولت قابل هضم نبوده و تهدیدی برای قدرت قلمداد شده است. موضع رژیم ایران در برابر این آگاهی، زدودن حافظه اجتماعی، به انزوا کشاندن و مسدود نمودن منافذ و یاخته‌های زنده‌ی انقلابی در جامعه بوده است.

در اعتراضات اخیر مردمی، اوج خشم و سرخوردگی مردم از عملکرد دولت آشکار گشت. علی‌رغم کاراکتر خشن و ضدمردمی رژیم در برابر معترضین و اعمال سرکوب از سوی نیروهای اطلاعاتی و مزدور، ایستار مردم به‌ویژه زنان بسیار متهورانه بود. سیستم دولتی که هرگز تاب انتقاد و اعتراض نداشته و تمامی زمینه‌های آن را برچیده، با خیزش‌های مردمی دچار هراس گشته و به قوه قهریه برای سرکوب مردم متوسل می‌شود. در خیزش‌های دو سال اخیر مردم در ایران، پیشاهنگی زنان موجب خوف دولت از تکرار تاریخ گشت. زیرا زنان یکی از نیروهای اصلی در برابر زور و ستم رژیم‌های مستبد در طول تاریخ ایران بوده‌اند.

با  استخراج درس از تاریخ می‌توان گفت یکی از راه‌های تغییر سیستم‌های بحران‌زا و ناکارآمد، تغییر در ساختار و قوانین آن است. درغیر این صورت ابرام در تداوم سیاست‌های پیشین که تغییری در وضعیت مردم ایجاد نمی‌کند در نهایت به قهقرا و سقوط سوق خواهد یافت. وضعیت کنونی در خاورمیانه و دولت-‌ملت‌های آن مبین چنین واقعیتی است. هم‌اکنون دو گزینه در مقابل ایران قراردارد: تغییرات بنیادین در راستای دمکراتیزه نمودن ایران و برآورده ساختن مطالبات برحق خلق‌های ایران، دوم، سرنگونی و فروپاشی که در نهایت توسط مردم صورت خواهد گرفت.

با توجه به سرنوشت محتوم دیکتاتوری در خاورمیانه، ابتلای دولت ایران به چنین سرنوشتی در صورت نادیده‌انگاشتن خواسته‌های مشروع و به‌حق مردم اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. با این وجود دولت در برابر اعتراضات مردم همواره دارای رویه‌ای خشن بوده تا اراده و واکنش مردم در مبارزات شکننده و تضعیف گردد. بدون شک یکی از عرصه‌های اعمال چنین سیاستی، زندان‌های مخوف رژیم است.

در زندان‌های ایران، بازجویان برای اراده‌شکنی به هر شگرد و شکنجه‌ای متوسل می‌شوند تا فریاد آزادی‌خواهی مبارزان، در نطفه خفه گردد. در نارضایتی‌های مردم در آبان‌ماه سال جاری علاوه بر افزایش تعداد کشته‌ها، بیش از پنج‌هزار نفر نیز دستگیر شدند. البته این رفتار رژیم موضوع تازه‌ای نیست که بدان پرداخته شود زیرا دستگیری، شکنجه و صدور احکام سنگین به منتقدین نظام یکی از پایه‌های اعتقادی رژیم ایران است. در میان کشته‌شدگان و دستگیرشدگان زنان نیز قرار دارند. در روزهای اخیر تعدادی از فعالین زن بازداشت شده‌اند و موج بلندی از دستگیری‌ها بار دیگر آغاز شده است. مورد بحث قرار دادن حکم اعدام فعال فرهنگی و آموزگار زبان کوردی، زهرا محمدی بار دیگر چهره‌ی هژمون‌گرای حکومت ولایت‌فقیه را برای افکار عمومی آشکار ساخت.

 خشونت‌ورزی در برابر مطالبات مردم هیچ‌گاه نه‌تنها راه چاره‌یابی نبوده بلکه بر دامن تنش، کشتار و بحران می‌افزاید و مردم نیز از مواضع خود عقب‌نشینی نخواهند نمود و واکنش‌های انقلابی آنان را نیرومندتر خواهد کرد. در برابر چنین سیاست‌های آمیخته به تهدید و ارعاب رژیم ایران، بایستی شیوه‌ی مبارزاتی زنان پیشاهنگی همچون زینب جلالیان که زندان را به سنگر مقاومت و مبارزه تبدیل کرده، فراگیر و منسجم‌تر گردد. علی‌رغم وخامت وضعیت سلامت زندانی سیاسی زینب جلالیان، وی همچنان از امکانات پزشکی و رسیدگی به وضعیت وخیم خود، بی‌بهره است. زینب جلالیان در برابر چنین رفتارهای خارج از نُرم‌های اخلاقی و انسانی، همواره بر حفظ پرنسیب‌های مبارزاتی خود و مقاومت‌گری اصرار می‌ورزد.  این‌گونه فریادهای آزادی‌خواهانه‌ی زنان، دیوارهای پولادین استبداد و زندان را فروخواهد ریخت و مرزهای تاریک‌اندیشی و ظلم را درخواهد نوردید. زندان، به گسترده‌ترین عرصه‌ی مقاومت و همبستگی زنان تمام طیف‌های فکری و اجتماعی جامعه ایران مبدل خواهد گردید.

جامعه ی زنان آزاد شرق کردستان، کژار، از قله‌ی کوهستان‌های آزاد تا سلولهای مقاومت به تمام مبارزان راه آزادی درود فرستاده و در نمود زینب جلالیان در حضور تمام زنان مبارز زندانی بار دیگر عهد خود را با عزمی راسخ‌تر و اراده‌ای محکم‌تر برای اساس قرار دادن  فرهنگ مقاومت در مبارزات خویش را تجدید نموده و تمام توان خود را برای هرچه سریع‌تر بنیاد نهادن جامعه‌ای آزاد و دمکراتیک بسیج خواهد نمود.

زنده باد سنگر همبستگی و مقاومت مشترک زنان

جامعه ی زنان آزاد شرق کردستان، کژار

2019/12/2