زیلان تانیا ریاست مشترک کودار، با شرکت در برنامه ی راوین به بحث و گفتگو درباره ی فراخوان کژار جهت کارزار « نه به کودک همسری » و همچنین سیاست ژینوساید رژیم استبدادی ایران در قبال زنان و جوانان پرداخت.

در ابتدا زیلان تانیا بااشاره به روز جهانی صلح و آشتی در مورد اعلان فراخوان کژار چنین گفت: اعلان فراخوان کژار بنام « نه به کودک همسری » در روز جهانی صلح و آشتی کوششی بود برای رسیدن به حیاتی آزاد و صلح آمیز در راستای برابری خلق‌ها ونیز برابری جنس زن ومرد درجامعه، که همانا تندیس مبارزه برای آزادی است.

 جامعه ی انسانی در طول تاریخ مبارزه های خود را براساس صلح و آشتی خلق‌ها، بویژه زنان پایه ریزی نموده و تا به امروز این روند ادامه داشته است. نیروی حاکم و ذهنیت مردسالار ایران جهت برتری موجودیت خود بر خلق‌ها بویژه جامعه ی زنان، هر گونه سیاست استیلایی را برآنان بکار برده است. همراستا با آن جهت استحاله‌ی فرهنگی خلق‌ها درایران بویژه خلق کرد  حملات انسان ستیزانه خود را علیه آنان به‌مراتب بیشتر کرده است. همچنین به موازات اعمال سیاست امحاء وانکار، خشونت های وارده عادی قلمداد می شود و به‌عنوان قَدر مورد قبول واقع می گردد.

او در ادامه ی سخنانش افزود: پدیده‌ی کودک همسری، پدیده‌ای جهانی است ونمی‌توان آن را تنها به کشورهای اسلامی محدود نمود؛ در این زمینه کشورهای عربی، مالزی، سودان، ایران، اروپا، آمریکاو… رشد بالایی را به خود اختصاص داده اند. ایران نیز جهت بسترسازی این پدیده سیاست حقوقی، قانونی وشرعی خود را بر جامعه حاکم می نماید.

ازدواج زودرس در واقع پدیده‌ای است که همواره بارمعنایی منفی به‌همراه داشته و اکنون در کردستان رو به افزایش است.

سیستم ایران که پایه های خویش را برمبنای مرکزیت گرایی و انکار بنیان نهاده است نمی تواند از برابری و آزادی بحث وگفتگو نماید. بنابراین سیاست خود را بر افراد جامعه بویژه جامعه ی زن اعمال می نماید. زیرا می‌خواهد تمامی افراد جامعه را در کشتی بحران باخود غرق نماید.

تاریخی ترین معترضان ومخالفان این سیستم زنان بوده وهستند که هیچگاه با عقلیت مردسلار یکی نگشته. زیرا براین امر آگاه بوده که سیستمی غیردموکرتیک و صلح آمیز است که با هستی زن همخوانی ندارد. بنابراین هم زن از ورود به سیستم طرد شده وهم خود آنان از ورود به سیستم خودداری نموده اند.

او همچنین افزود: هدف قرار دادن زن در جهت شکست اراده او می باشد  که در راستای به بردگی کشاندن آنان سیاست بورزند. نمونه‌ی بارز آن ایجاد پدیده های غیراخلاقی و ضدبشری است که در جامعه مبدل به بحران گردیده است.

در سده‌های اخیر شاهد مبارزه ی بی همپای زنان هستیم که با همبستگی و هم فکری اراده مند گام‌های خود را در عرصه‌های مبارزاتی برمی دارند. همراستا با آن سیستم موجود سعی نموده زنان را از طریق سیستم مدنیته ی سرمایه داری، جهانی تزئینی را برای آنان بسازد و مبدل به کالایی شوند که پیشکش کند و در عین زمان همانند قناری در قفس برایش بخواند.

اکنون نیز به رغم تمامی استبدادگری های رژیم ایران، سیستم مرد سالار در حال فروپاشی وشکست است.

تانیا: مبارزه ای که اکنون در منطقه پیشرفت یافته در عین زمان بستر فرهنگ سازی برای جامعه ی کورد وتمامی خلقهای جهان می باشد؛ در امر واقع شکست و گذار از سیستم مردسالاری است.

 رژیم استبدادگر ایران از هشیاری و دانش زنان واهمه دارد. علی رغم احکام طولانی مدت، اسیدپاشی، ترور فکری-شخصیتی وفیزیکی که از سوی رژیم مستبد بر زنان اعمال می گردد اما هیچگاه عرصه مبارزه را ترک نگفته و تمامی هزینه آن را به دوش  کشیده اند.

سیستم دولت و حکومت ایران ثابت کردند که توان تغییر بنیادینی را ندارند، بنابراین جامعه وارد مرحله ی عمل شد زیرا بافت میان جامعه و دولت از هم گسیخته است. همچنین شعارهایی که در خیابانها سرداده می شود اثباتی است بر موضع گیری سیاسی و اجتماعی مردم در قبال رژیم حاکم؛ بدین معنی که خواستار سیستمی خارج از سیستم موجود می باشند.

تانیا: اقدام های اخیر دولت از لحاظ حقوق اجتماعی و سیاسی علیه مردم، چهره واقعی رژیم را برای آنان آشکار نمود. حبس و احکام سنگین برای افراد جامعه از یک سو، و از دیگر سوی فراخوان ابراهیم رئیسی به حوزه های اجتماعی و نیز دیدار با زندانیان اثباتی است بر به تسلیمیت کشاندن افراد جامعه و پهن کردن سایه ی اقتدار خویش برجامعه. اما جامعه‌ی ایران سیاست رژیم را به‌خوبی درک نموده و می دانند هیچ ارتباطی میان آنان باقی نمانده است.

 در سالهای اخیر جامعه ی ایران با الهام بخشی از جنبش های چپ با پیشاهنگی زنان روح پویای جامعه را از نو ساختند. مبارزه ای که با گذر زمان گسترش یافت و اکنون به تمامی نقاط جاری گشته و آن نیز خط سوم می باشد که ذهنیت حاکم واقتدار موجود را نپذیرفته و با آن وضعیت سازگار نبوده و راه آلترناتیو را برای او هموار می سازد.

رژیم استبدادگر ایران از هر راهی جهت سیاست نژادپرستانه ی خود استفاده می کند؛ از نمونه های بارز آن اجازه ورود زنان به استادیوم آزادی منوط بر بازی های ملی است. همان سیاست نژادپرستانه ای که در ترکیه حاکم است در ایران نیز همان ذهنیت اعمال می گردد وخلق تروریزه می شوند. اما جامعه ی ایران عکس سیاست موجود بوده زیرا تنوعات ملیتی در آن به فراوانی موجود می باشد و ضد ملی گرایی هستند.

در پایان سخنانش جنین گفت: جامعه ی ایران و شرق کردستان همواره در مقابل سیاست ژینوساید رژیم حکومت اسلامی ایران ایستادگی نموده اند. سیاست ژینوسایدی که اکنون برافراد جامعه بویژه زنان اعمال می شود ادامه دهنده ی سیاست خمینی است که در 28 مرداد فتوای جهاد علیه کرد را از طریق خلخالی و چمران عملی کرد. شهادت کاک فواد مصطفی سلطانی اثباتی است بر سیاست ضدبشری و نادموکراتیک رژیم استبداد ایران. همچنین با یاد و گرامی داشت شهید زیلان گابار، چالاک جوانرو که علیه رژیم استبدادگری ایران مبارزه نمودند و به کاروان راه آزادی پیوستند شجاعت و قهرمانی آنان را یادآور شد.