خودکشی پدیده ای اجتماعی است که بر حسب نوع فرهنگ و سیستم جامعه، آمار و دلایل متفاوتی دارد. پدیده ای که در آن شخص زندگی را به مرگ ترجیح داده و به مرحله ای می رسد که با دست خویش به زندگی اش پایان می دهد. دلایل وریشه های خودکشی با وضعیت اجتماعی، سیاسی واقتصادی جامعه رابطه ای مستقیم دارد و در عین حال مشکلات خانوادگی، شغلی و روانی نیز نقش بسیار مهمی در بروز این پدیده دارد. در ایران میزان خودکشی در میان قشر تحصیلکرده و زنان آمار رو به رشدی دارد. علاوه بر این سن خودکشی نیز پایین آمده است. از سوی دیگر این پدیده در سال اخیر بیشتر در اماکن عمومی و در میان مردم صورت گرفته است که در واقع دادن هدف قربانی دادن پیامی به جامعه و انتقام  است.  خودکشی زنی 35 ساله در متروی تهران و یا دختر 17 ساله که در دبیرستان محل تحصیل اقدام به خودکشی نمودند نمونه هایی از این مواردند. جامعه ی ایران به تدریج رو به صنعتی شدن می رود؛ بروز تضاد و دوگانگی های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی و از سوی دیگر تقابل مدرنیته و سنت جامعه را دچار بحران نموده و افراد را به سوی خودکشی سوق می دهد. خودکشی در میان زنان هر زمان وجود داشته و روز به روز بر میزان آن افزوده می شود و در بسیاری از موارد اقدام به خودکشی ها به مرگ منجر نمی شود.  ریشه این پدیده ی شوم در جامعه ی ایران با کاهش امید به زندگی و شادی و افزایش بحرانهای اجتماعی رابطه ی تنگاتنگی دارد. سیستمی که در آن روزانه سیاستهایی اتخاذ می شود که کاملا ضد زن و بر خلاف حقوق زنان است و هیچ پشتوانه حقوقی و مالی نداشته و با فقر و بیکاری دست و پنجه نرم می کنند و در انتها با رسیدن به بن بست و نبود راه رهایی اقدام به خودکشی می کنند. دولت ایران در یکسال گذشته فشار و سرکوب علیه زنان را تشدید نموده و تمام تلاش خود را برای تضعیف و به حاشیه راندن آنان می نماید. بدون شک زندگی با انبوه مشکلات، محدودیت و ممنوعیت و حتی تعرض به حریم خصوصی و دخالت در نوع پوشش زمینه ی این پدیده را فراهم می کند. البته خودکشی نه تنها در بین زنان بلکه در بین مردان نیز به دلیل اعتیاد، افسردگی و مشکلات کاری افزایش یافته است.

آری! در ایرانی که دولتمردان مدعی اند که جزیره ی ثبات، آرامش و امنیت است روزانه دهها فرد متعلق به این جامعه به خودکشی روی می آورند جامعه ای که در لایه های زیرین آن بحرانها به اوج خود رسیده است و این شعار در واقع کتمان حقیقت است. تا زمانی که تغییراتی اساسی در شیوه حکومت و سیاستهای ایران ایجاد نشود و آلترناتیوی که در آن برای مردم آرامش، رفاه و امنیت به ارمغان آورد، ایجاد نشود جامعه ایران رو به اضمحلال خواهد رفت.