رنگین بوتان

١٥فوریه در سال ٢٠١٦ به هجدهمین سالروز توطئه ی سیاه بین المللی وارد خواهد شد.قبل از هر چیز این توطئه در تاریخ انسانیت برای اقتدارگرایان،لکه ی ننگ و صفحه ی سیاهی است و عاملان،طراحان،حامیان و موافقان و کسانی که این توطئه را نادیده گرفتند، با کینه و نفرت محکوم می کنیم. هجدهمین سالروز توطئه ی غیر انسانی پانزده فوریه که منفورترین، متقلب ترین توطئه ی تاریخ است و ملت کورد و مبارزان آزادی از همه ی قدرتهای توطئه گر حساب خواهند خواست. پانزده فوریه که با هدف تاریک کردن آینده ی ملتمان و تصفیه ی پ.ک.ک و نسل کشی کوردها و کسی که در سخت ترین شرایط، این توطئه ی زشت را به خوبی تحلیل کرده و با فداکاری خارق العاده هدف این توطئه را با شکست مواجه کرده است، صورت گرفته است. به رهبر آپو با محبت و احترامی شایان ایشان درود می فرستم. همچنین یاد همه ی شهدایمان که با شعار" روزمان را نمی توانید سیاه کنید" جسم شان را به آتش کشیدند و در راه حقیقت با رهبر آپو ملاقات کردند و توطئه ی غیر انسانی پانزده فوریه را ناموفق کردند؛ خالد اورال،ولات،روژبین،شهرستان،یکتا،کورده و دهها رفیقان فدائی که روح مبارزه ی آزادی را زنده نگه داشتند و شکست ناپذیری پ.ک.ک را ثابت کردند، گرامی می دارم. به همه ی زنان و مادرانی که در مقابل توطئه ی پانزده فوریه علیه رهبر آپو با حقیقت آزادی اش، مبارزه ی صلح، آزادی،عدالت و کرامتش را هر روز در میدانها فریاد می کشند،با احترام و محبت درود می فرستم. تاریخ مانند گذشته،امروز نیزحامی ملتهایی خواهد شد که در مقابل بردگی،اقتدارگرایی،ظلم و استبداد قیام کرده اند و همچنین حامی مادران و زنان مظلوم و جسوری است که برای کسب آزادی،موجودیت و کرامت خویش مبارزه می کنند. دیکتاتوری همانگونه که در نمود ظالمان، لعن و نفرین خود را در تاریخ ثابت کرده است، امروز و فردا نیز در حافظه ی انسانها اینگونه ثبت خواهد شد. بنابراین پیمان مبارزه ی ما در مقابل توطئه ی پانزده فوریه، مبنی بر آزادی رهبر آپو و اهداف شهیدان را با واقعیت پیوند دادن، و مجادله ی آزادی خواهانه ی ملتمان در کوردستان را به واقعیت رساندن و مغلوب ساختن توطئه ی، توطئه گران خواهد بود.

توطئه که با اخراج رهبر آپو در ٩ نوامبر سال ١٩٩٨ از سوریه آغاز شده و بر مبنای اشتراک منافع بسیاری از قدرتهای امپریالیست صورت گرفته است، در ١٥ فوریه سال ١٩٩٩ راه را برای اسارت رهبرمان گشود و بی شک هدف آن تصفیه و در صدر آن رهبر آپو قرار داشت ، حمله ای امحاگرانه بوده است.توطئه در شخص رهبر آپو با هدف قرار دادن حرکت آزادیخواهانه ی کورد و تصفیه ی مقاومت آزادی ملت بود. زیرا کوردها بعد از هزاران سال برای اولین بار و از هر نظر با وجود رهبر آپو موجودیت و هویت یافتند. به همین دلیل در شخص رهبر آپو مرحله ی انکار و امحای ملت کورد واقعیت یافت.توطئه ی پانزده فوریه،بزرگترین توطئه ی سیاه تاریخ است.بدون شک رهبر آپو در میان حملات شدید،فشار روانی و وضعیتی بدون مجازات قانونی،همه ی این اهداف را با شکست مواجه و بی اثر کرده است.اگردشمن قادر نبوده ملت کورد رادر مقابل نسل کشی های تحمیل شده و پلانهای انکار و امحاء مغلوب کند ،نتیجه ی فداکاریهای بزرگ و تلاشهای انسان دوستانه ی رهبر آپو است. رهبر آپو در مقابل توطئه و توطئه گران بین المللی،امید به آزادی را در میان خلق کورد از نو زنده کرد و مقاومت امرالی  را به امید ملت کورد و همه ی پیشاهنگان آزادی مبدل کرد. به همین سبب ملت کورد و همه ی دوستداران آزادی،آینده ی خود را در حقیقت آزادی رهبر آپو و فلسفه ی زندگی آزاد دیده و به صیانت از آن در آمده اند. رهبر آپو برای ملت کورد و همه ی انسانیت امید به آزادی را در توطئه ی پانزده فوریه از دست نداده ودر مقابل تعرضات غیر انسانی ای که علیه او صورت می گیرد،ن می کند. او برای پیروزی، امیدی که به آزادی ختم می شود را از نو زنده می کند.بدون شک توطئه ی بین المللی پانزده فوریه در طول هجده سال به شیوه های مختلف انکار و امحا هویت کوردها را مورد هدف قرار داده است. نو کردن توطئه از اردیبهشت سال ٢٠١٥ از سوی دولت ترکیه به صورت تصفیه و کونسپت امحاء صورت گرفته است. هر چند توطئه ی پانزده فوریه  شرایط سیاسی را توسعه داد و اتفاق بلوک نیروهایی که در این توطئه شرکت داشتند را در هم ریخت؛ اما امروزه دولت ترکیه و حکومت آ.ک.پ بیشتر از گذشته با عربستان سعودی،قطرو حزب دمکرات کوردستان تبانی کرده و توطئه را ادامه داده و آن را به عنوان کونسپت تصفیه علیه مجادله ی آزادیخواهانه ی ملت کورد قرار داده است. این کونسپت تحت عنوان "طرح به زانو در آوردن" برنامه ریزی شده است.پلان به "زانو در آوردن" که در سال ٢٠١٤ طرح ریزی شد، از پنجم آوریل سال ٢٠١٥ با تشدید انزوا علیه رهبر آپو آغاز شد. مانند همیشه در شخص رهبر آپو که  "خط قرمز" ملت کورد است،حملات جمعی سازماندهی شده را آغاز کردند.این تعرضی به شرافت ملت کورد و اعلان جنگ بود.حکومت آ.ک.پ بر اساس این طرح،هزاران انسان ما را می کشد،دهها هزار از آنها را مجروح کرده و کوچانیده و به همان اندازه زندانی کرده است. آخرین بار نخست وزیر ترکیه، داوود اوغلو  اعلام کرد و همچنین در بیانیه های رئیس جمهور ترکیه ،اردوغان،با آشکارکردن این موضوع که وابستگی شرناخ به جزیر و حکاری به یوکسکوا را تغییر خواهند داد،  به تغییر دموگرافیک و جغرافی منطقه اذعان کرد. یعنی ملتمان را با قتل عام، ذوب کردن،از مکان و سرزمینش اخراج کردن و با تخریب خانه اش بر سرش به عنوان پروژه ای به خورد ملت خواهد داد. در اقدام اخیر در ماردین بیانیه ای ده ماده ای در واقع در صدد اجرای طرح"مستر" است و این آخرین نقطه ی بی اخلاقی  دولت و حکومت است.جنگ نسل کشی که علیه کوردها آغاز شده است وبا تشدید انزوای علیه رهبری و حملات سازماندهی شده به مناطق حفاظتی مدیا تداوم می یابد.با پیروزی حزب دمکراتیک خلق ها در انتخابات هفتم می، اردوغان که تاب این پیروزی را نداشت به طور رسمی اعلان جنگ کرد.بر این اساس ارتش دولت فاشیست با هدف قتل عام، حملات گسترده ای علیه ملت کورد که در مقابل این حملات از خود دفاع می کرد، صورت داد. همه ی قوای نظامی خود را به کار برد و می برد. و"حفر خندق"را برای مشروع جلوه دادن حملات و قتل عامهای خود قرار داده است.از مدتها قبل است که رهبرمان به "مرحله ی چاره یابی" فرصت داده اما در مقابل تلاشهای او همیشه نیرنگ،دروغ و دامهای تاخیر حکومت ترکیه وجود داشته و بی نتیجه مانده است و دولت همه ی امکانات نظامی و ویژه ی ارتش،توپ و تانک وهواپیمای جنگی، جنگ کثیف خود را با همه ی امکانات تکنیکی به میدان گذاشت و جنگی تمام عیار به پیش می برد. به این معنا ابتدا  جزیر بوتان،سور، نصبین،سلوپی،فارقین و کربوران و بسیاری از مناطق کوردستان را اشغال کرده و ملتمان به محاصره ی جنگ آنها عادت کرده است. در واقع پایه ی اساسی طرح "به زانو درآوردن" و به محاصره در آوردن ملتمان است که درمقابل این جنگهای امحاء مقاومت می کنند وتانک ها و توپهای خود را علیه زنان،کودکان،پیرو جوان بکار برده و تاجایی که می تواند آنها را کشته و خانه هایشان را تخریب کرده ، ترسانیده و مجبور به کوچ می کند. یعنی اعمالی که به وسیله ی داعش در کوبانی،شنگال انجام داده است، دقیقا همان اعمال را امروز آشکارا و مستقیما در جزیر،سور،نصیبین و سلوپی انجام می دهد.دولت ترکیه در آخرین اقدام وحشیانه ی خود در جزیر چهره ی زشت،پست و وحشتناک خود را با حمله به خانه ها که زنان و کودکان غیر نظامی و غیر مسلح و بی دفاع بودند، نشان داد.

در پشت پرده ی این جنگها حضور قدرتهای استعمارگر خارجی آشکار است.چون سکوت در مقابل قتل عام های وحشیانه ای که با شیوه های وحشیانه و آخرین تکنیک های جنگی و سلاحهای سنگین در کوردستان صورت می گیرد، هیچ توضیح دیگری ندارد.شلیک به کودکان سه ماهه در اغوش مادر و کودکی که هنوز متولد نشده است، زنان در بالکن ها و در مقابل خانه ها مورد سوء قصد قرار می گیرند، کشته شدن پیر و جوان و زنده در آتش سوزاندن ملتمان،مبین این است که دولت فاشیست ترکیه بویی از انسانیت نبرده است. دولت ترکیه در مقابل کسانی که شعار" در این جنایت شریک نخواهیم شد" آکادمیسینها را بدون محاکمه ،مجازات و دستگیر کرده است. دولت و حکومت ترکیه هر گونه روشهای غیر اخلاقی، غیر وجدانی جنگی در کوردستان را انجام داده و جنایت جنگی مرتکب می شود. انسانهای مجروح را زنده زنده در آتش سوزانده،اجساد را تکه تکه کرده و کشته و سوزانده و به طور دسته جمعی بمباران و قتل عام می کند. سکوت جهان در مقابل این قتل ها و نسل کشی ها به معنای همکاری آنها در این جنگ است.دولت دیکتاتوری اردوغان با ارتکاب جنایت جنگی و در کنار آن رسانه های ترکیه سعی در مشروع نشان دادن جنایتهای غیر اخلاقی و غیر انسانی دارد. دولت ترکیه با مخفی کردن همه ی دنائت خود تحت نام "مجادله با ترور" اخلاق نمی شناسد. رسانه های ترکیه شعار رسانه ی آزاد-مطبوعات آزاد را زیر پا نهاده و به یک میدان ویژه ی جنگ تبدیل شده است.اردوغان و دولت او با جنگی که علیه ارزشهای اخلاقی است،زنان،کودکان معصوم و بی گناه،پیرو جوان را کشته و با دروغ و فریب سعی در مشروع جلوه دادن خود در مقابل افکار عمومی است. اما تصور نکنند که انسانها این دروغها را باور و در مقابل این جنایتها سکوت خواهند کرد. دیر یا زود واقعیتها آشکار خواهند شد و ملت کورد واقعیت این دولت و بی اخلاقی های او را به جهانیان نشان خواهند داد و از اردوغان دیکتاتور و حکومتش حساب خواهند خواست.جنبش آزادیخواهی و ملت کورد سالهاست که از هیچ قدرتی یاری نطلبیده است و به کسی متکی نبوده و با نیرو و پویایی ذاتی خویش مقاومت و مبارزه کرده و همه ی پلانهای تصفیه،انکار و امحاء را با شکست مواجه کرده است. در اصل آنچه که باعث خشم دولت فاشیست ترکیه می شود،اراده ی شکست ناپذیر کوردهاست. چون مادران و ملتمان می گویند:«اگر دشمن با تمام امکاناتش حمله کند سرزمین و دیارمان را ترک نکرده و هیچ گاه از مبارزه کردن خسته نخواهیم شد» و«دولتی که حق کوردها را به رسمیت نمی شناسد و این ملت را می کشد،حق مدیریت ما را ندارد و ما خود جامعه ی خویش را اداره خواهیم کرد»از سوی دیگربا تشکیل نیروهای «ی.پ.س» و«ی.پ.س ژن» باید همه ی جوانان و میهن دوستان به این صفوف بپیوندند و وظایف خود را به بهترین شکل ممکن به جا آورند. موضوعی که هر زمان باعث وحشت دشمن شده است،سازماندهی درونی و دفاع بوده است. بنابراین باید "ی.پ.س" و "ی.پ.س ژن" با گسترش مبارزات خود کابوسی برای دشمن شوند.ملت کورد و جنبش آزادیخواهی هیچ گاه در مقابل دولت ترکیه تسلیم نخواهد شد و البته ملت کورد در مقابل این جنایت سکوت نخواهد کرد و دنیا را برایشان به زندانی مبدل خواهند کرد.بنابراین تغییر مقاومت ملت کورد به قیامهای بزرگ،موضوعی حیاتی است. باید خلق "آمد" با قیامهای خود،اطراف "سور" را گرفته و دشمن را از آنجا بیرون کنند.شهرهای شرناخ،سیرت،وان و درسیم باید با قیامهای خود به صیانت از نصیبین برخاسته و حملات دشمن را خنثی کنند. بر این اساس زنان،جوانان و همه ی میهن دوستان را در هر چهار بخش کوردستان به دفاع ازهویت و کرامت خویش و به میدان قیام فرا می خوانم.به ویژه ملتمان در روژهلات کوردستان را به صیانت از قیام مردم در باکور کوردستان فرا می خوانم و حتی اگر رژیم ایران هم مانع شود باز هم قیام و مقاومت خود را گسترش دهند و این را وظیفه ای برای خود بدانند.همچنین همه ی افکار عمومی مانند آکادمیسینها نیز نباید در مقابل جنایت جنگی که رژیم ترکیه مرتکب می شوند،سکوت کنند. براین مبنا بار دیگر توطئه ی پانزده فوریه را محکوم می کنم و همه ی ملت کورد را به مبارزه برای آزادی رهبر آپو و کوردستان فرا می خوانم.