شلر شاهو

رژیم ایران؛ به طرز اسرارانگیزی چشم زنانی که موج به موج در اعتراضات «ژن، ژیان، آزادی» مشارکت کرده بودند را هدف قرار می‌دهد…زنان که نقش رهبری خیزشی باکیفیتی انقلابی را ایفا نمودند و چون نقاب از چهره‌ی رژیم ایران برافکنده‌اند، نزد رژیم آنان پتانسیل خطر محسوب می‌شوند. رهبر آپو می‌گویند: «آزادی زنان، آزادی جامعه است»! اساساً چون رژیم ایران از این واهمه دارد به صورتی بی‌پروا به زنان هجمه می‌برد.

باید هدف قرار دادن چشم زنان را از سوی رژیم ایران به طرز راهزنی، به‌عنوان هجمه‌ای نظام‌مند علیه جامعه تعریف نمود. این تهاجم به زنان، یورش به فرهنگ و هویت خلق‌های خاورمیانه است.

رژیم ایران؛ چیزی را هدف قرار می‌دهد که با چشم قابل‌رؤیت است. در حالی چشم زنان را هدف قرار می‌دهد که قادر نیست چشم دل زنان، یعنی چیزی که با چشم نمی‌توان دید را، ببیند… دقیقاً همین رویکرد رژیم ایران در مقابل زنان را می‌توان در اساطیر یونانی مشاهده نمود. گویی ذهنیت حاکم پنج‌هزارساله‌ی اساطیر یونانی در سیاست خشونت‌آمیزی که [رژیم] ایران در مقابل زنان پیروی می‌کند، در حال تکرر است؛ زیرا رویکرد [تمام] ذهنیت‌های حاکم نسبت به زنان در همه‌جا شبی هم هستند. رهبر آپو گفتند: «اگر می‌خواهید ذهنیت جامعه‌ی حاکم را دریابید، در مورد اساطیر آن جامعه به پژوهش بپردازید»! در اساطیر یونانی شخصیتی هست به نام مدوسا (Medusa-مدوسا یا مدوزا به معنی فرمانروا، در اساطیر یونان یکی از گورگون‌ها، دختر فورسیس و ستو و تنها فناپذیر در بین آن‌ها بوده است. او می‌توانست هر کس را که به چشمانش خیره می‌شد، تبدیل به سنگ کند). مدوسا زن بسیار زیبایی است. ممکن نیست که انسان دیگری را بر روی زمین یافت که در باب زیبایی رقیب وی باشد. آن‌چنان زیباست است هرکسی که وی را می‌نگریست دیگر رویش را از وی برنمی‌گرداند؛ زیرا مدوسا چشمان بسیار زیبایی داشت، چنان زیبایند کسی که به چشمان وی خیره می‌شد، به شکل اسرارآمیزی جادو می‌شد. مدوسا چندان برای زیبایی اهمیت قائل نیست، زیرا او زنی است که خویش را نثار خدایان کرده. با دو تن از خواهرانش در معبد آتنا یعنی الهه‌ی خرد، در حال خدمت است. آتنا همسر پوزئیدون خدای دریاهاست. هنگامی‌که آتنا مدوسا را در معبدش می‌بیند از وی متأثر می‌شود. ولی چون وی را مانند خویش خردمند و زیبا نمی‌بیند، اهمیت چندانی به وی نمی‌دهد. زیبایی مدوسا توجه پوزئیدون خدایا دریاها را هم به خود جلب می‌کند. پوزئیدون از زیبایی مدوسا متأثر و عاشق وی می‌شود. ولی چون ترس این را به دل دارد که مبادا به دلیل عشقی که نسبت به یک فانی دارد مورد تحقیر قرار گیرد، این موضوع را باکسی در میان نمی‌گذارد. سپس در معبد آتنا به مدوسای زیبا تجاوز می‌کند. این تجاوز به نمایندگی مدوسا یورشی نظام‌مند است علیه جامعه‌ی اخلاقی و سیاسی که آفرینش زنان می‌باشد. با توسل به خشونت تحت تسلط درآوردن فرهنگ جامعه‌ی نوسنگی می‌باشد که آفرینش الهه‌ی مادر است. رژیم ایران همان بلای را که بر سر «مدوسا» آمد، بر سر «ژینا امینی» آورد. رژیم ایران یا همان «آتنای معاصر» دقیقاً به همان شکل که ژینا را مجرم قلمداد نمود و وی را به قتل رساند، وی نیز با همان خرد حاکمیت‌خواه مدوسا را مجرم شمرد و تصمیم گرفت مدوسا را مجرم قلمداد نماید و به طرز دردناکی وی را مجازات کند. رژیم با کور کردن چشم زنان این پیام را می‌رساند: «به یک‌باری جان وی را نمی‌ستانم، پس‌ازاینکه دردهای بزرگی را متوجه وی ساختم، هر زنی را به عفریته‌ای بدل خواهم نمود»! آتنا با همکاری پرسئوس خواهر هم‌نیایش تصمیم می‌گیرد سر از بدون مدوسا جدا کند. چون مدوسا کسی که به چشمان زیبایش خیره می‌شد را جادو می‌کرد، آتنا برای اینکه برادرش تحت تاثیر چشمان مدوسا قرار نگیرد یک سپر می‌سازد. به او می‌گوید برای اینکه بتوانی مدوسا را بکشی، باید در جنگ از سپر استفاده کنی!

مدوسا را به گورگون، زشت‌ترین موجود زیرزمین‌‌ها تبدیل می‌کند. مدوسا که نگاه خیره را مجذوب زیبایی خویش می‌کرد، به زشت‌ترین موجودی تبدیل می‌شود که حتی کسی تحمل نگاه کردنش را هم ندارد. رژیم ایران باهدف قرار دادن چشم زنان و تکه‌پاره کردن چشمشان همین کار را با زنانی می‌کند که در خیزش مشارکت می‌کنند. چگونه خواهند توانست چشم سومی را که غوزه‌مانند در وسط پیشانی زنان است کور کنند؟ عموماً این چشم را «چشم دل» می‌نامند. این چشم بصیرت زنان هم قادر به دیدن چیزهای عادی است و هم چیزهای نادیدنی که با چشم نمی‌توان دید… هرچند که رژیم ایران در تلاش است چشم زنان را کور کند، ولی هرگز قادر به کور کردن چشم بصیرت نهان در سرشت زنان نخواهد شد.

چون ازنظر رژیم ایران نکته‌ی مهم «زیبایی ظاهری» زنان است، جسم زنان را هدف قرار می‌دهد. همان‌طور که در اساطیر مدوسا را به موجودی زشت تبدیل می‌کنند، اکنون رژیم ایران نیز سعی دارد به همان شکل چشم زنان را هدف قرار دهد، بترساند و خاموش سازد. حال اینکه برای زنانی که به دنبال آزادی هستند، زیبایی باطنی از اهمیت بیشتری برخوردار است. انسان اگر زیبایی باطنی نداشته باشد، زیبایی ظاهری چه معنای می‌تواند داشته باشد؟ آنچه یک زن را زیبا جلوه می‌دهد نیز، چشم دل او است!

در اساطیر یونانی شهر وجود دارد که متعلق به الهه هرا است. فرشته‌های شب‌ در این شهر زندگی می‌کنند. برای رفتن به شهر «فرشته‌های شب» که اسپری می‌نامند، باید اول «جادوگران خاکستری» را پیدا کرد. این‌ها سه پیرزن هستند که همه از یک‌چشم استفاده می‌کنند. قصد هرکجا که داشته باشید و یا هر چیزی را که می‌خواهید ببینید، این چشم سوم شمارا به آن مقصد می‌رساند. ویژگی قطب‌نما را دارد. پرسئوس این چشم را از جادوگران خاکستری می‌گیرد و برای پیدا کردن جای اسپری‌ها از چشم به‌عنوان قطب‌نما استفاده می‌کند. فرشته‌های شب در شهر اسپری نیز که مملو از «سیب‌های طلایی» الهه هرا است، سبدی به نام «کیلیس» پیدا می‌کنند، سر مدوسا را از تن جدا و داخل سبد می‌گذارند و نزد آتنا می‌برند. بعد سر مدوسا را به سرنیزه‌ای می‌بندند و به‌عنوان نیروی محافظتی از آن استفاده می‌کنند. می‌توان قدرت جادویی شعار «زن، زندگی، آزادی» را در اینجا هم دید. قدرت‌های حاکم برای اینکه قدرتشان را استوار نگهدارند، زنان برده را در محور سیاست‌های خود تولید می‌کنند. از طریق این زنان سعی می‌کنند نظام خویش را زنده نگهدارند. آنچه رژیم ایران در این مدت برزنان تحمیل می‌کند، ایفای نقش «سه میمون» است! (گوش‌بر بدی، دهان بر سخن و چشم بر زشتی فروبند)! نشنیدم، ندیدم و نمی‌دانم! نمی‌دانند این ویژگی‌های که برزنان تحمیل می‌کنند، ویژگی‌های خلاف با سرشت زنان است…زنانی که فریب این سیاست سه میمون تحمیلی را بخورند، زنانی ازخودبیگانه‌اند. زن ازخودبیگانه، زن برده است…تا زمانی که زنان چشم دل داشته باشند، رژیم ایران قادر نخواهد بود زنانی را که با شعار «زن، زندگی، آزادی» به خیزش بر خواسته‌اند از جادوی آزادی بازدارد…چشم سحرآمیز زنان، رژیم ایران را مفلوج خواهد ساخت…