در آستانه‌ی سالگرد شهادت سه زن مبارز کورد «سکینه جانسز، فیدان دوغان و لیلا شایلمز» و فراگیر شدن انقلاب “ژن ژیان ئازادی” در سراسر جهان، شاهد قتل عام دیگری در پاریس گشتیم. قتل عام سه تن از مبارزین و فعالان کورد در این برهه و مقطع زمانی حساس، حاوی و حامل پیام خاصی است. شهادت سه رفیق مبارز کوردمان در سال 2013 در پاریس و یک دهه بعد در همان مکان، سیاستی کاملا برنامه‌ریزی شده، بر مبنای حمله به دستاوردهای خلق کورد آزادیخواه است؛ که پیشاهنگ انقلاب ژن ژیان ئازادی در سراسر کوردستان و جهان است می‌باشد. سطح فعالیت و مبارزات خلق کورد به پیشاهنگی زنان، از یک سو به الگویی برای آزادیخواهان و از سوی دیگر به تهدیدی برای دولت ملت های منطقه از جمله ایران و ترکیه مبدل گشته است. از همین رو مشاهده نموده‌ایم برای سرکوب این مطالبات چه در داخل مرزها و چه در خارج از آن، از هیچ راهکاری سرباز نمی زنند. البته این برنامه و سیاست سرکوب گرایانه با همکاری دولت‌های اروپایی، آسان تر گردیده است. دولت فرانسه از یک سو، از آزادی و دموکراسی صحبت به میان می‌آورد و از زنان و انقلاب ژن ژن ئازادی در ایران حمایت می کند و گویا دست یاری‌اش را به سوی زنان در ایران دراز می‌کند، اما از سوی دیگر در کشور خودش در برابر قتل عام زنان مبارز که همه‌ی زندگی‌شان سراسر مبارزه برای ایجاد جامعه و حیاتی آزاد بود، سکوت کرده و بر روی آن نیز سرپوش می‌گذارد. در طول این مدت این تناقض بارز، بار دیگر بر همگان آشکار گردید. مشخص شد که روابط دیپلماتیک منفعت طلبانه بین الدولی از سوی سیاست مردان، بر منافع جامعه و ملت ها سایه انداخته است؛ بطوری که جامعه و پیشاهنگانش را مورد هدف قرار می‌دهد. ده سال قبل زن پیشاهنگ و انقلابی کورد «سکینه جانسز » و رفقایش را مورد هدف قرار داد و ده سال بعد نیز زن انقلابی دیگری به نام  «آمنه کارا» را بهمراه رفقا و همراهانش.  از همینرو حمله به مرکز هنر احمد کایا در زمانی که خلق کورد بیش تر از هر زمان در پی یافتن حقیقت زندگی است و هنر چگونه زیستن را آموخته است، حمله‌ای کاملا تروریستی بوده و در راستای نسل کشی خلق کورد آزادی خواه صورت پذیرفته است.

همچون جامعه‌ی زنان آزاد شرق کوردستان« کژار»، ضمن تسلیت به خانواده‌ی شهدا و محکوم نمودن این حمله‌ی تروریستی، صیانت از خون شهدا امری اجتناب ناپذیر می‌دانیم. بدون شک حضور میهن دوستان کورد در خیابان، خواب از چشم دشمن ربوده و خوف به دلشان انداخته زیرا موجب پرده برداشتن از روی راستین دولت-ملت ها می‌شود. خلق آزادیخواه کورد در هرچهار بخش کوردستان، در این برهه‌ی حساس پیشاهنگ بوده و فریادش به گوش جهانیان رسیده است. از همین رو فریاد خلق‌مان بویژه در شرق کوردستان، پس از صد روز مبارزه، از اهمیت خاصی برخوردار است. زنان در ایران پس از گذشت صد روز همچنان پیشاهنگ قیام بوده‌اند. این موضوع را نباید فراموش کرد که هجوم دولت- ملت‌ها بویژه دولت فاشیست ترکیه و ایران، اگر چه مرز نشناخته و از کوردستان تا خاورمیانه و غرب را در برگرفته، اما در مقابل می‌توان گفت مبارزات آزادیخواهانه‌ی زنان نیز تمام مرزهای ساختگی دولت را در هم شکسته و به صدای عشق عظیم مردمی مبدل می‌شود. انقلاب ژن ژیان ئازادی، انتقام خود را از ذهنیت مردمحور حاکمیت‌های زن ستیز خواهد گرفت.

جامعه‌ی زنان آزاد شرق کوردستان

25.12.2022