دیروک کانی- عضو کمیته‌ی آموزش کژار

سال 1999 و 9 اکتبر بود. استعمارگران بر علیه کوردستان تجارتی نوین را آغاز کرده بودند. برای خارج کردن رهبر آپو از سوریه تحرک نظامی شروع شده بود. ترکیه و سوریه در خط حدود سلاح‌هایشان را به جا کرده بودند. هر روز با بیانه‌های تحریف شده محوطه‌ی رهبر آپو را تنگ کرده و برای چشم‌پوشی سوریه از این وقایع هر روز در تلویزیون از نقشه‌های جدید اوپراسیون سخن می‌گفتند. نیروهای استعمارگر باردگر در خاورمیانه و بر روی خاک مزوپوتامیا در حال برنامه‌ریزی توطئه‌ایی نوین بودند. علیرغم نبود هچگونه  تفاهم‌هایی در بین نیروهای مژمون اما بر سر مسئله‌ی کورد و حرکت آزادیمان, تمامی تضادهایشان را به کناری گذاشته و دور هم جمع می‌شوند. بر علیه خلق کورد نسل‌کشی‌های فراوانی در هر عرصه به راه انداختند. در طول تاریخ تا به امروز خلق کورد از طرف نیروهای سلطه‌گر طبق منفعت خویش بکار گرفته‌اند. نمونه‌ی بارز نیز بدرخان بگ, شیخ سعید و سید رضا می‌باشد که در شخص آنها پولوتیک نسل‌کشی خلق کورد را هدف قرار دادند. این قتل‌عام‌ها در تاریخ و حافظه‌ی خلق کورد تا به امروز نیز زخمی عمیق به جا گذاشته است. خیانت اینبار نه تنها در مقابل خلق کورد بلکه در شخص خلق کورد علیه رهبرمان انجام داده شده است. رهبر آپو تاریخ گذشته‌ی کوردها را به ریزبینانه مورد تحلیل قرار داده و دستور به مکرر تاریخ نداد.

 مبارزه‌ی موجودیت و آزادی خلق کورد را از خیلی وقت‌ها آغاز نموده بود. نیروهای هژمون این واقعیت را هیچگاه قبول نکردند. دیگر کوردها بایستی به نیروی ذاتی خویش پی برده و در راستای آزادی مبارزه‌های خود را در تمام عرصه‌ها نهادینه و گسترش دهند. نیروهای هژمون و استعمارگری که این وضعیت را تحمل نکردند شروع به پیشبرد راهکاری متفاوتی در مترقی نمودن توطئه علیه رهبر آپو کردند. هدف اساسی نیز تصفیه‌ی رهبر آپو و حزب آزادی خلق کورد بود. زیرا رهبر آپو در خاورمیانه یکی از فاکتورهای اساسی می‌باشد. نیروهای هژمون در تلاش بودند تا که قدرت را در قبضه‌ی خود نگه دارند. رهبر آپو با تکیه به نیروی ذاتی خویش شروع به پیمودن این راه دشوار نمود. بدون تعویق تلاش در راستای عیان حقیقت خلق کورد و شخصیت کورد آزاد, حق تعیین سرنوشت خلق کورد را به خود آنها سپرد. به این دلیل رهبر آپو پیشرفت مجادله در راه آزادی و گسترش پولوتیک را به حال پرنسیپ و معیار و نهادینه نمودند. در تمامی این مراحل رهبر آپو  به هیچ وجه اجازه‌ی عملی نمودن این سیاست‌های ابر قدرت را نداد به این دلیل است که رهبر آپو همیشه مورد هدف اساسی قرار گرفته است. این نیروهای ابر قدرت بر اساس نابودی خلق کورد و تمامی خلق‌های آزادیخواه موجودیت خود را محفوظ نگه می‌دارد. برای طولانی نمودن عمر اقتدارش لازمیت به نابودی خلقها‌های آزادیخواه می‌بیند.

فکر و فلسفه‌ی رهبر آپو و جنبش خلق کورد برای اولین بار در مقابل این استعمارگران خطراتی زیادی را با خود به همراه آورد. اینبار 15 فوریه را با برنامه‌ریزی دقیقی انتخاب نمودند.  عصیان شیخ سعید نیز در همین تاریخ به وقوع پیوست در 29 هزیران شیخ سعید و چند تن دیگر از همرزمانش به اعدام رسیدند. اسارت رهبر آپو نیز در 15 فوریه بوده و بعد از آن نیز به ترکیه تسلیم میشود و باز هم در همان تاریخ یعنی 29 هزیران بر علیه رهبر آپو حکم اعدام صادر می‌گردد. انتخاب این مورخات مکرر تصادفی نیستند. هدف بنیادین دولت‌های هژمون شکستن اراده‌ی خلق کورد و نابودی آزادی آنها ‌میباشد. هدف اساسی این دولت‌ها تحمیل نیروهایشان بر خلق و تاریخ ملتی را از حافظه‌ی تاریخ پاک کردن می‌باشد. ظهور درخشان روزهای آینده را به تاریکی سپردن و امید تمام انسانیت را نابود کنند. یا اینکه اثری از موجودیت این خلق بر روی صفحه‌ی جهان باقی نماند.

اهداف اساسی این توطئه؛ امید و مبارزه‌ی انسانیت, کوردها و سوسیالیسم در راستای آزادی و جامعه‌ی آزاد از میان برود. با تخیل اینکه اگر امید انسانیت و خلق کورد نابود گردد, دیگر به تمامی دست از این مبارزه برخواهند داشت. زیرا در تاریخ نمونه‌هایی بارزی از این امثال به وقوع پیوسته است. بنابر خواستارهایشان, دستاوردهای صدساله‌‌ی خلقی را به هدر دادن بوده و این وقوعات  نیز تا به حال ادامه دارد.

همگام با توطئه تسلیم کردن رهبر آپو به ترکیه و صدور حکم اعدام برای صده‌ی 21 به معنای در حوض خون غرق شدن منتهی میگشت. بدون شک رهبری از همان اوایل با عمق فرورفتن مسئله را مورد ارزیابی قرار داده بود. همانگونه که رهبری نیز میگوید”در نتیجه‌ی توطئه‌ای بزرگ به اینجا آورده شدم و هدف اساسی نیروهای بین‌الملل را نیز می‌دانم و تمام تلاشم در راستای خنثی نمودن سیاست‌هایشان میباشد” خواستار حکومت فاشیست ترکیه, هموار نمودن زمنیه‌هایی که موجودیت ترکیه را با نابودی کوردها ممکن سازند. نسل‌کشی جسمانی و سیاسی بدون اینکه از سرعتش کاسته شود در حال ادامه دادن است. ذهنیت مردسالار و هژمون وحشیانه‌ترین حالت سرکوبگری به خود گرفته است. در طی این مدت خلق آزادی‌خواهمان, تمامی انسانیت و به ویژه رهبری بدیل‌های ‌زیادی را متحمل هستند.

توطئه‌ی 9 اکتبر را نه تنها انسانیت, طبیعت نیز قبول ننمود. سرکوب‌گریهای غصب‌گرایانه‌ی نیروهای بین‌المللی نه تنها در مقابل رهبر و بر علیه ایشان بود, بلکه همراه با آن نابودی طبیعتی که گهواره‌ی تمدن بشریت بوده, از خیلی وقت‌ها شروع گشته و در روز امروز حالت سبعیتی به خود گرفته است.

با درک این حقیقت که جهان هستی و گیتی ارتباطی مستقیم و پی در پی را با هم دارند. ادامه‌ی حیات بدون یکی از آنها ممکن نخواهد بود. حال نیز بدون رهبر آپو ادامه‌ی حیات برای انسانیت بسیار مشقت‌آور خواهد بود. رهبر آپو هر چقدر برای آزادی و ساختار حیاتی آزادی مبارزه و مجادله می‌نمایند به همان اندازه نیز مفهوم نسل‌کشی طبیعت را مورد تغییر قرار داد. از زلزله‌ مارمارا گرفته تا غروب خورشید در سال 1999 همگی راهکارهای انتقام از فکر و فلسفه‌ی رهبر آپو که خواستند در حافظه‌ی بشریت حک کنند. این دروغ‌ها نظریاتی در باب تحمیل‌های سرکوبگرانه‌هایشان می‌باشد. با شعار: “کسی نخواهد توانست روزمان را تاریک کند” نه تنها خلق کورد تمامی انسانیتی که دادخواه آزادی بودند از رهبر آپو حمایت نمودند. این حمایت همه جانبه به حلقه‌هایی از رقص مبدل و در تمام جهان مبارزانی مقاوم که با ایستارشان ندایشان را با عملیات فدایی به گوش تمام انسانیت رساندند, میباشد. روزهای تاریکی که سرکوبگران در تلاش نهادینه کردن آن بودند با آتش جان این مقاومان درخشان گردید. جان‌هایی که در ذهن نیروهای هژمون منفجر شد. از مادر فداکارمان خدیجه‌ 70 ساله گرفته تا زهرای 11 ساله جان خود به آتش زدند, حلقه‌های آتشین در اطراف رهبری را نورانی‌تر نمودند. راه رسیدن به آزادی رهبر آپو و حمایت از فکر رهبر آپو را اینگونه بیان نمودند. ما همان خلقی هستیم که با سعی و مبارزه‌ی رهبر آپو در راه ساختار حیاتی آزاد به نیروی ذاتی خویش پی برده و در این راه نیز برای هر گونه بدیل حاضر و آماده‌اییم.

 این اهداف نیروهای توطئه‌گر از دلایل اساسی در نام‌گذاری 15 فوریه به عنوان روز سیاه می‌باشد و هیچگاه از ذهن و حافظه‌ی تاریخ از بین نخواهد رفت. روزی که نه تنها خلق کورد تمام جهان با خیانتی پلید روبرو گشت و این خیانت روح انتقامی را آفرید که تا آخرین لحظه, یعنی آزادی رهبر آپو از این عظم بزرگ مبارزه و مقاومت خویش دست نخواهد برداشت. همانگونه که رهبر آپو می‌گوید” فرق من این است که من در این تاریخ تراژیک «قربان سرنوشت» ‌ بوده و خواستند از من انتقام بگیرند و توطئه نیز نمونه‌ی بارز آن است. جواب من نیز«آزادی پیروز خواهد گشت» می‌باشد. به این دلیل است حال در تلاش انتقام گرفتن هستند.

رهبر آپو حتی در طی مراحلی که هرگونه نسل‌کشی را در کوردستان و تمام جهان پیش‌بردند, مبارزه‌ی بی‌پایان و ایستار مقاوم خویش را در راستای رسیدن به آزادی خلق کورد و تمامی انسانیت ادامه می‌دهد. برای جلوگیری از این نسل‌کشی‌ها در تمامی عرصه‌ها, از آغاز این مجادله تا به امروز بار سنگین تاریخی را بر دوش گرفته است. خلق کورد با پیشاهنگی زن در تمام جهان و مبارزه در راه آزادی بایستی در هرعرصه‌ها حمایت خویش از رهبر آپو را جهان‌شمول گردانند. با مشارکت فعال در حمله‌ی آزادی فیزیکی رهبر خواهیم توانست که نقش تعیین کننده‌ایی در آزادی فیزیکی رهبر آپو داشته باشیم. اینگونه می‌توانیم توطئه‌ی 9 اکتبر را خنثی نماییم.