در سومین سالگرد انقلاب « زن زندگی آزادی»، یاد و خاطره‌ی شهدای صلح و دموکراسی شلیر رسولی، ژینا امینی، نیکا شاکرمی،آرمیتا و شهدای دیگر را نیز گرامی می داریم. پیمان و سوگند دوباره برای گسترش مبارزه و پیروزی یاد میکنیم.

از ماه ژوئن به بعد، حاکمیت ایران در مرحله‌ای بحرانی بسر می برد، در جنگ هژمونخواهی میان حاکمیت ایران و اسرائیل ضربات بسیاری به جمهوری اسلامی وارد شده است. اما حاکمیت در مقابل چ کرد؟ بعد از این جنگ و در اوج ضعف و ناتوانی خود، از طریق اعدام و دستگیری فعالین حوزه‌ی گوناگون و بویژه زنان، سعی در توانمند نشان دادن خود داشت. اما باید گفت این سیاست به نتیجه نخواهد رسید. آنچه واضح و مبرهن است، شکست روشن و واضح در حوزه‌ ی سیاست داخلی و خارجی رژیم در طول این سال هاست. در حوزه‌ی داخلی وضعیت اقتصادی بدتر از گذشته است، اعدام‌ها و دستگیری‌ها فزونی می یابد. وضعیت سلامتی  زینب جلالیان، نامناسب است و وریشه مرادی،شریفه محمدی و پخشان عزیزی با خطر حکم اعدام مواجه اند. رژیم تا صدای اپوزسیون رادیکال همانا زنان و جوانان را نشوند، نمی تواند از بحران‌هایی که خودش بوجود آورده رها شود. دموکراتیزه کردن نیز از این طریق صورت می گیرد.

از دیرباز تاکنون زنان در اقصی نقاط جهان، با سازماندهی خویش به پیروزی‌های مهمی دست یافته‌اند، زنان پیشاهنگان انقلاب « زن زندگی آزادی» گشتند تا ملی گرا، جنسیت‌گرایی، طبقه‌گرایی جمهوری اسلامی را بشدت مورد نقد قرار دهند و علیه آن مبارزه کنند. نتیجه‌ی این مبارزات را در آینده‌ی نزدیک خواهیم دید. از همینرو آنچه که در انقلاب « زن زندگی آزادی» اتفاق افتاد را فراموش نمود، زیرا نقطه‌ عطفی در تاریخ مبارزاتی خلق‌ کورد و دیگر خلق‌ها در ایران است. پیام اساسی این انقلاب،‌بنیاد نمودن جامعه‌ی دموکراتیک است.

خیزش انقلابی سال 2022 تا این حد با عظمت، رادیکال و جسورانه می باشد. در این راستا  زنان ایران و شرق کوردستان, در حال پیمودن راهی بوده که بازگشت امکان‌ناپذیر می‌باشد. در ایران دیگر زنان سرتعظیم فرود نخواهند آورد! تمام جامعه با پیشاهنگی زنان و فلسفۀ زن زندگی آزادی خیزش نموده‌اند و حال هم ادامه دارد. روح مقاومت شرق کوردستان موجب به پا خیزی تمامی جهان شده است. سه سال سپری شد. هر اندازه هزینه‌های بسیاری در این راه داده باشیم، توانسته‌ایم معنای نوینی از مبارزه، دیدگاه و شیوه‌ی حیات و جهانبینی ارائه دهیم. مردان نیز از همان روزهای اول به خیابان آمدند تا با مبارزه‌ای مشترک علیه ذهنیت مردسالار و مرکزگرا مبارزه نمایند.

یکی از جنبه های متفاوت این انقلاب با دیگر خیزش ها در این بود که انقلاب حول محور مساله ی زنان، و با پیشاهنگی آنان صورت گرفت و با شعار « زن زندگی آزادی» به وقوع پیوست. نمادها و سمبل های زنان متحد برجسته تر می شد و رقص، آواز زنان، واژه ها و شعار کاملا رنگ و بویی زنانه می داد و از لحاظ زیبایی شناختی بسیار بارز و برجسته بود. زنان در چنین محیطی ظهور نمودند. آزادی و نمادهای زن برای زنان, معنا و ارزشهای سنبل آزادی را به ارمغان آورده است. موهایشان, بعنوان پرچم آزادی در تمامی کوردستان و جهان برافراشته شد. با انداختن مقنعه‌ها در آتش, به روح آزادی جان بخشیدند. سِحر این فلسفه, فیگور زنان حبس شده را درهم شکست. البته همراه  این تظاهراتها, با نابودی مرد کلاسیک نیز همراه گشت. زنان پیشاهنگی همچون زینب جلالیان وریشه مرادی، پخشان عزیزی و … نیز زنان پیشاهنگی هستند که در زندان ها ذهنیت مردسالار را به حبس کشیده و مژده بخش آزادی به پشت میله های زندان هستند.

زمان رسیدن به آزادی نیز و تحولات دموکراتیک در ایران فرا رسیده است. فعالیت و تلاش در راستای دموکراسی و آزادی, بدون زن امکان‌پذیر نخواهد بود. از همینرو بیان می داریم در این سده، مساله ی آزادی زنان، پایه و اساس حل تمامی مسائل بوده و زنان نقش و رسالت استراتژیکی در این راه انقلابی را بر عهده دارند. در ایران نیز اینگونه است، از سوی دیگر . فلسفۀ زن زندگی ازادی, در سیر خط آپوئیسم و گسترده‌تر شدن  تاریخچۀ مبارزۀ آزادی در ارتباط میباشد. در سالگرد انقلاب باردیگر لازم دیده که بیان نماییم: تنها یک شعار نبوده که بصورت تصادفی جهان را در برگرفته باشد. البته رهبرآپو اینگونه بیان می‌نماید: ” سدۀ 21 تضاد اساسی بین سیستم اقتدارگرا- دولتگرا و جامعه, تضاد جنس و اکولوژیک خواهد بود”. همواره در مقابل طبیعت نیز توسعۀ جنگ را بعنوان نسل‌کشی طبیعت بیان نموده‌اند. یاد و خاطره ی شهدای طبیعت را که محافظان میهن هستند، گرامی میداریم و ضمن گرامیداشت یاد و خاطره شان میگوییم یاد و خاطره شان ریشه در خاک زده و همچنان زنده خواهد ماند.

در این تظاهرات زنان نیز هزینه‌های بسیاری دادند, جان خویش را فدا کرده, روانه ی زندان گشتند، به حکم اعدام  محکوم شدند! در شرق کوردستان نیز بیش از دهه هاست که زنان کورد فعالیت و مبارزه می نمایند. آنچه که امروز اتفاق می افتد، ماحصل مبارزات زنان پیشاهنگی همچون شیرین علمهولی, زیلان په‌پوله, روژدا کوتول, آرین آری, مزگین روناهی و مقاومان زندانها؛ زینب جلالیان, جوانا سنه, پخشان عزیزی و انقلابیون دیگری در شرق کوردستان است. می توان گفت دیگر زنان خودشان، آینده شان را تعیین خواهند نمود. حل واقعی مسائل زنان در ایران و شرق کوردستان با انقلاب ممکن خواهد بود. در ایران و برعلیه قتلهای کاستیک, با مبارزه‌های سازماندهی شده و پروژه ملت- دموکراتیک به پیروزی خواهند رسانید. زنان هم اکنون به پیشاهنگی سیاسی دست یافته اند.

جمهوری اسلامی با تکیه بر مردسالاری خشونت را ترویج می دهد، پس در مقابلش باید مبارزه نمود. زنان درک بالایی از آزادی و اراده ی خویش دارند و جمهوری اسلامی قادر به سرکوب آن نیست. قاتل کاستیک رژیم‌ها سازماندهی- نهادینه شدن خشونت دولت میباشد. در شرایط کنونی، با اوج گرفتن سیاست های مردسالارانه، ضرورت مانیفست جامعه ی دموکراتیک، صلح و آزادی از سوی رهبر آپو ضرورت بیشتری پیدا می نماید. رهبرآپو با کشتن پروژه ی مرد_مردسالاری_ بر تدوین پیشرفت آزادی زنان و علم سوسیالیسم ارزشی عمیق تر بخشیدند. رهبر آپو علنا بیان داشت که  سده ی 21 سده ی آزادی زنان است، و زنان که پایه گذار انقلاب اجتماعی هستند، پیشاهنگان این سده می باشند و سده ی 21 را به سده ی آزادی زنان مبدل می سازند، زیرا ایستار آنان بسیار قاطع و راسخ می باشد. مبارزات انقلابیون از دیرباز تاکنون نسل به نسل منتقل شده و تا به امروز ادامه داشته و در حال گسترش است. روزانه زنان بسیاری به قتل می رسند، روزانه فعالین حوزه های مختلف دستگیر می شوند و روانه ی زندان می گردند، حاکمیت از این طریق سعی در سرکوب صداهای معترض را دارد. اما لازم به ذکر است فریاد آزادیخواهانه ی زنان و فلسفه ی « زن زندگی آزادی» در مرزهای ایران را درنوردیده و جهانی گشته است. زیرا این سه واژه دیگر شعار نیست و حال در بخش های مختلف حیات، جریان دارد. پس از این رو، رسالت زنان در این برهه، بسیار است و اتحاد و انجام فعالیت‌های مشترک می تواند آنان را به اهداف‌شان که همانا برقراری صلح، دموکراسی و آزادی است، نزدیک نماید. بدون شک، سازمان کژار نیز در این راستا فعالیت می نماید.

زنده باد زن زندگی آزادی