در حالی به ۸ مارس امسال نزدیک می شویم که تقابل دو نظام دموکراتیک و سرمایهداری را بیشتر از هر زمان دیگری مشاهده می کنیم، در طول یک سال گذشته، از یک سو بهم پیوستگی و سیستماتیزه بودن حملات چند جانبهی سیستم جنسیتگرا در گوشه و کنار جهان و از سوی دیگر مقاومت بهم پیوستهی زنان مبارز در همهی عرصهها نشان دهندهی آن بود که زنان هیچ گاه در برابر نظامی مردسالار و مرکزگرا تسلیم نمی شوند. اگر چه جنگهای برون مرزی دولت-ملتهای خاورمیانه، خود را به نمایش می گذاشت، اما مسالهی اصلی، جنگ تمام عیار و عریانی بود که حاکمیتها علیه جامعه به راه انداخته بودند. جنگ هایی که در راستای دیزاین نوین خاورمیانه و شکل نوینی از دولت-ملتها در جریان است و دنبال ارتشی بله قربان گو برای اجرایی نمودن سیاستهایش می گردد. بعبارتی جنگ ما بین دولتها، نه تنها به نفع جامعه و بویژه زنان نبود، بلکه برعکس، بزرگترین ضربه را به زنان، دستاوردها و ارزشهای زندگی می زد و این حمله و تهاجم تنها محدود به یک دولت و حاکمیت نیست و تا به اکنون نیز ادامه دارد. اما با توجه به آنکه مدتهاست که شکاف عظیمی میان حاکمیتها و جامعه بوجود آمده، جامعه در نقطهی تقابل با حاکمیت قرار گرفته است و از سیاستهای دولتمردان آگاه گشته است. در طول این مدت، دیگر فتوای مسجد و قانون در مجلس مشروعیتی نداشت و اعتراض جامعه را در پی داشت، در یک کلام باید گفت سال ۲۰۲۴ بار دیگر نشان داد که سدهی ۲۱، سدهی آزادی زنان است.
حاکمیت ایران نیز از این قضیه مستثنی نیست. اگرچه حاکمیت در سیاستهای داخلی و خارجیاش طعم شکست را چشیده بود، اما سعی داشت انتقام شکست را از جامعه ای بگیرد که پس از انقلاب «ژن ژیان آزادی»، طعم «نه گفتنی رادیکال» را چشیده است. جامعه ای که سیاستهای مردسالارانه و زن ستیزانه را رد نموده و در پی راه حلی است که حضور زنان را پررنگتر از همیشه نماید. مقاومتهای در پیش گرفتهی زندان، به عنوان مکتب اندیشه و سنگر مبارزه، دقیقا در راستای دموکراتیزه نمودن سیاست بوده، عرصهای که حاکمیت همیشه زنان را از آن محروم داشته است. نامههای معنامند و عملکرد رادیکال زینب جلالیان، وریشه مرادی، پخشان عزیزی و دیگر زنان زندانی،الهام بخش مبارزات بوده و حمایتهای جهانی را بهمراه داشت.
از دیگر سو ضدفرهنگ مردسالاری تحت نام ناموس، جان دختران جوان را گرفت، آمار و ارقام تصاعدی قتل زنان، دقیقا به این معناست که جان زندگی در خطر است و دردی است که همواره تن زندگی را به لرزه در می آورد. علاوه بر سیاستهای جنسیت گرایانه، تفرقه انداختن میان ملل گوناگون و از «درد مشترک که همانا زن بودن است» کاهیدن، از جمله سیاستهای اجرایی دولت- ملتها در منطقه بود که گویی مسالهی آزادی زنان، مسالهای است که باید هیچ گاه مطرح نشود.
موضوع مهم و برجسته این است که هر کجا جامعه و بویژه زنان، آگاه و متحد شده باشند، آنجا حتی تعریف جنگ عوض خواهد گردید. برکسی پوشیده نیست که جنگی که در جریان است، علیه جامعه و بویژه زنان است،اما از آن آشکار این است که زنان علیه جنگند و همواره سعی در ایجاد صلح و دموکراسی در منطقه داشته اند. خاورمیانه در فاصلهی چند سال دوباره تجربهی انقلابی را داشته که زنان پیشاهنگی آن را برعهده داشته اند، یکی انقلاب روژآوا و دیگری انقلاب « ژن ژیان آزادی» در شرق کوردستان و ایران و زنان پیشاهنگ هر دو انقلاب ذهنیتی، فرهنگی و اجتماعی بودند. انقلابهایی که بار دیگر امید و جسارت را به جامعه بازگرداندند. از همین طریق باردیگر خاورمیانه ضرورت کنفدرالیسم دموکراتیک را که بر گرفته از فکر و فلسفهی رهبر عبدالله اوجالان است، بر زبان آورد. همچنین زنان بخوبی نشان دادند که خواهان زندگی بدور از جنگ و خونریزی، هستند و هر زمان که زنان به اراده و نیروی خویش تکیه نموده اند، آنجا توان تغییر به منظور بهبودی وضعیت کنونی را داشته اند. پس در سالهای گذشته و بویژه سال ۲۰۲۴، مشخص گردید که وجود نظامی دموکراتیک که همزیستی مسالمت آمیز خلقها را مبنا قرار می دهد، اراده و هویت زنان را به رسمیت می شناسد، به تفاوتمندی های ملیتی-مذهبی احترام می گذارد، یک ضرورت است، در غیر این صورت، سیاستهای جامعه ستیزانه و مردسالارانهی نظام سرمایه داری جهانی و دولت-ملتهای منطقه جامعه را به قهقهرا می برد.
جامعهی زنان آزاد شرق کوردستان«کژار» ضمن تبریک ۸ مارس به معمار فلسفهی «ژن ژیان آزادی» رهبر عبدالله اوجالان ، زنان مبارز بویژه در شرق کوردستان و ایران و گرامیداشت یاد و خاطرهی زنان مبارزی که در راه رسیدن به آزادی جان خود را فدا نمودند، بیان می دارد که مبارزه در راه رسیدن به آزادی هم چنان ادامه دارد. زنان در طول سالها مبارزهشان، واژه های نوینی به ادبیات مبارزه جامعه افزودند و نشان دادند که در برقراری صلح و دموکراسی پیشگام و پیشرو هستند. در پایان باردیگر بیان می داریم حملات به شیوهی سیستماتیک ادامه دارد، پس افزایش سطح فعالیتهای جمعی، سازمان یافته و هماهنگ در سال پیش مارا به آزادی نزدیک تر می نماید.
جامعهی زنان آزاد شرق کوردستان-کژار
۷ مارس ۲۰۲۵
