زنان، بذرهای ماندگار
22 آوریل, 2023نزدیک به 7 ماه است که جامعهی ایران و شرق کوردستان با انقلاب «ژن ژیان ئازادی» خواستار برساخت جامعهای آزاد و برابر میباشند. سرزمینی که تحت ستم و ناعدالتیهای نظام ضدبشری ایران به ستوه آمده و کمر انقلاب تا آزادی را بسته و تمامی میادین شهر را به عرصهی مبارزه تبدیل نمودهاند. در این مدت جامعهی زنان و جوانان عرصهی مبارزهی «ژن ژیان ئازادی» را ترک نکرده و با ارادهای پولادین و مصرانه در هدف و آرزویشان تا آزادی جامعه به مقابله با نظام بپاخواستند.
نظام استبداد ایران در طول حکمرانی اقتدار خویش با ایجاد فقر اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، هویتی و… روح و بدن جامعه را با خسرانهای مادی و معنوی روبرو کرده است. خسرانهایی که قدمتی به درازای تاریخ سیستم مردسالاری و پیرسالاری دارد.
راهاندازی سیستم شکنجه و سرکوب از دیگر سیاستهایی است که گاه با نام قانون و گاه با پیراهن سنت و شریعت به تن جامعه عرضه میدارد. با این شیوه خواهان به تسلیمیت درآوردن جامعه میباشد یا به عبارتی، جامعه را به هویتباختگی و معناباختگی سوق میدهد و زمانی هم که جامعه دچار از خودبیگانگی شود، سعی میکنند خصلت دیگری را در خویش بپرورانند و به عبارت دیگر، به جهان سرمایهداری وارد شوند و کم کم از عادات مرسوم جامعهی خویش جدا میشوند و اندیشهها، کردارها، سلیقهها، انتخابها و… ساختاری بیگانه به خود میگیرند.
جامعهی زنان با ارائهی تفاسیر در این زمینه، فرد و جامعه را هوشیار و پویا میسازند. بهگونهای که شاکلهبندی موجود هم از لحاظ ساختاری و هم از لحاظ معنایی نظاممند بوده و در جستجوی حقیقت، به نظام حقیقت دست مییابد که نزدیکتر به گزینهی حیات آزاد باشد. جامعهی زنان از دیروز تاکنون، این مبارزه را پیش میبرد و این مبارزه صورتی از اشکال ذهنیتی است که زنان آن را مدیریت کرده و اجازهی حضور به استثمار و استعمار اقتدارطلبان را نمیدهد. زیرا بر این باور است که با ایجاد شکاف جنسیتی ذهن انسان از یک مفهوم هویتی مستقل و متکی به خود؛ از گوهر حقیقی خویش دور افتاده است.
نظام مردسالار ایران با خوانش تاریخ مبارزات اجتماعی و سیاسی جامعه زنان ایران و شرق کوردستان دریافت که نمیتواند نقطهی آغاز و پایانی برای مبارزات زنان مشخص کند؛ زیرا مبارزهی زنان مبارزهای ذهنیتی است و در معنای محدود کلمه، انقلابی بیانتهاست. با ادراک و بینشی عمیق از ساختار و معنا، به حقیقتی رسیدهاند که همگان در میدان نبرد هستند. نمود بارز آن را میتوان در مبارزهی دختران دبستانی، راهنمایی ، دبیرستانی ودانشگاه مشاهده کرد که چگونه با دانش و خردی جمعی به مبارزه با قدرتمردان و استعمارگران وارد پیکار شدهاند.
نظام ضد زن ایران، با مشاهدهی این اتحاد و خرد جمعی زنانه در انقلاب «ژن ژیان ئازادی»، با ایجاد حملات شیمیایی بدن و روح آنان را مورد هدف قرار داده است. زیرا ذهنیت مردسالاری برپایهی جنسیتگرایی(ضدزن) بنا نهاده شده است و باید همگان تحت فرمان و دنبالهروی او باشند. در غیراینصورت، روزانه با پدیدههای تازهای روبرو میشوند. حملات شیمیایی اخیر تاثیرات مخربی را بر روح و جسم آنان وارد نموده است. در واقع نظام اقتدارگر ایران با هدف قرار دادن جامعهی زنان و جوانان سعی دارد آنان را تضعیف نماید که یارای مقابله با او را نداشته باشند. زیرا در آغاز انقلاب «ژن ژیان ئازادی»، خشم و انزجار زنان و جوانان از سیستم مردسالار و ضدبشر، برای نظام اشغالگر ایران آشکار شد. در همین راستا، نظام استبدادی ایران کانونهای جمعی زنان جوان را مورد هدف قرار میدهد و با براه انداختن جنگ روانی که هر لحظه مورد هدف حملات شیمیایی قرار میگیرند ترس، اضطراب و وحشتی را در جامعه ایجاد کرده است. اما غافل از اینکه، جامعهی ایران و شرق کوردستان در آغاز انقلاب «ژن ژیان ئازادی»، هزینههای گرانبهایی را پرداختهاند و تحت هیچ گونه شرایط ملیتاریزه و شکنجهای از هدفی که مشخص کردهاند دست نخواهند کشید؛ مبارزه و مقاومت جامعهی زنان و جوانان و حمایت شهرها ایران و شرق کوردستان از جمله: شاهینشهر، مهاباد، سنه، سقز، تهران و… با «ژن ژیان ئازادی» علیه حملات شیمیایی نظام ایران بر جامعهی زنان جوان گویای حقیقت نیروی زنده و پویایی است که همیشه علیه ستم و اشغالگری هوشیار بوده است.
اکنون نیز، مبارزه و مقاومت زنان را در مقابل به انحراف کشاندن انقلاب «ژن ژیان ئازادی»، میبینیم که چگونه با ارادهای راسخ و نیرومند، هدف خویش را که رسیدن جامعه به آزادی است به پیش میبرند. نظام ضد زن ایران به خوبی آگاه است که جامعهی زنان پرده از چهرهی دروغین نظام برداشتهاند که چگونه جامعه را به فقر و قهقرا برده است. افزایش کودکهمسری، فحشا، خودکشی، خودسوزی، اعتیاد، قتل ناموسی، محروم بودن از حقوق ابتدایی و… از دیگر ستمهای نظام علیه ملت زنان است.
اخیرا نظام ولایت فقیه و دولت با ارائهی حکم قانونی، شرعی و سیاسی درصدد بوده و هستند که ملت زنان را از عرصهی انقلاب «ژن ژیان ئازادی» دور گردانند و بار دیگر به حجاب اجباری محدود نمایند. در صورتیکه مبارزه علیه حجاب اجباری نیز بخشی از مطالبات انقلاب «ژن ژیان ئازادی» است، ملت زنان در روز معین شدهی اجرای حکم احمدرضا رادان، با حضور خویش بدون روسری در عرصهی اجتماع، حامل پیام مبارزه علیه سیستم مردسالار و ضدبشری ایران است و همچنین این نوع حکم را مانع از برهنگی و عریانی هویت مستقل جامعه میخوانند. زیرا برهنگی هویتی، نماد ارزشها و اندوختههای انسانی است که جامعه بطور مداوم در راستای ایجاد حیات اجتماعی آن را به سطح کمال میرساند.
زینب جلالیان از دیگر نماد هویتی مستقل است که نظام ضدزن ایران تاکنون نتوانسته است هویت او را به تسلیمیت وا دارد. بازخوانی پیشرفت و تحول هویت انقلاب اجتماعی_سیاسی که ماحصل دههها مبارزهی بیوقفه زنان است و آن را سینهبهسینه تا به امروز رساندهاند، ارزشمند است؛ زیرا تعریف و تفسیر آنها برای زندگی معنایی تازه دارد، بدون تکرار و از بر کردنهای تهی از عقاید است. مبارزه و مقاومت زینب جلالیان در سیستم شکنجه و سرکوب نظام ضدزن ایران فلسفهای از مبارزه و زندگی را برای هویتی مستقل و به ضرورت “چرا باید کرد” فرا خواند که جامعه باید برای رهایی از هرگونه فرهنگ استبدادگری ذهنیتی و ستم از سوی نظام اقتدارگر، همیشه در حال مبارزه باشد و هویتی آزاد و برابر را برای جامعه به ارمغان آورد. سپیده قلیان نیز پس از خروج از زندان با پیام “خامنهای ضحاک میکشیمت زیر خاک” نظام ولایت فقیه را به ضرورت”چه باید کرد” رسانید.
تمامی این ادعاها و موضعهای جامعه اثباتی است بر حقانیت امر واقع. حقیقتی که بر هیچکس پوشیده نیست، مقاومتی را میطلبند که زندگی را به همراه دارد. فلسفهای که خواهان عدالت و برابری است، خواهان زیبایی است که جامعه را به کمال برساند. بر نیروی ذاتی زنان تأکید دارد که با تکیهبر اراده و نیروی خویش، تغییری بنیادین در دیدگاه و نگرش جامعه داشته باشند.
رهبرآپو درباره دوران کودکی خود میگوید که مادرش چگونه او را به میدان جنگ و مبارزه فرا میخوانده و مقاومت را به او یاد داده است و ایشان را به فردی مبارز تبدیل کرده است. سپس با بازنگری و تفسیر تاریخ و اسطورهها دریافت که نظام مردسالار و تمامیتخواه با باژگونسازی تاریخ، جهان زنانه را به جهان مردسالاری مبدل کرده و شکاف جنسیتی را بوجود آوردهاند. رهبرآپو با تفسیر زن، زندگی است، زن به زندگی معنا میبخشد و همچنین با فراهم ساختن فضای حضور و مشارکت بیوقفهی زنان در تمامی عرصههای جنبش آزادی، تاریخ مبارزهی زنان را به آنها بازگرداند و هویت زن را رمز زندگی خواند. مبارزه و مقاومت زنان در روژآوا علیه مزدوران داعش (نماینده سیستم مردسالاری) و مبارزات گریلاهای آزاد کوردستان، جامعه را هوشیار نمود که در برابر سیستم ضدزن باید جنگید و مبارزهی «ژن ژیان ئازادی» را به گوش همگان رسانید.
ملت ایران به دلیل تفاوتمندیهایش همواره بزرگترین مانع و تهدید برای نظام بوده، زیرا نظام استبدادگر ایران، هژمونیک است و تفاوتمندیها را قبول نمیکند. همزیستی میان خلق کورد، آذری، عرب، بلوچ، گیلک و فارس و … با اعتقادات و باورداشتهای گوناگون میتواند سرمشق قرار گیرد و نباید اجازه داد که با برچسب جداییطلبی خلقها در مقابل هم قرار گیرند. زیرا جامعه به خوبی آگاه است که بنیان ساختاری نظام تهی و فاقد معناست و نمیتواند جامعهای آزاد و برابر را برای آنان ایجاد نماید.
باید باور داشته باشیم که این همان ندای ملت دموکراتیک است که تمامی مرزبندیها را درهم نوردیده و پاسخ به سؤال اساسی چگونه باید زیست؟ که آفرینش زیباییها را به همراه دارد و در بطن خود پرورانده. هدف ما باید برساخت نظامی باشد که در آنهم من باشم و هم تو که به ما تبدیل شود.
اگر اکنون نیز از نیرومندشدن جامعهی زنان بحث مینماییم، به دلیل این خصوصیت ساختاری و بنیادیاش است که راه بر رویکردهای انقلاب اجتماعی، سیاسی و فرهنگی را گشوده که بهخوبی آن را درک کنیم و انقلاب را به پیروزی برسانیم. در همین راستا، صیانت از انقلاب «ژن ژیان ئازادی» امری اجتماعی و وجدان بیدار جامعه است که با پشتیبانی و اتحاد منسجم در تمامی عرصههای اجتماعی_سیاسی اعم از مدافعان حقوق زنان و بشر، هنرمندان، دانشجویان، اصناف کارگری، اساتید دانشگاه و معلمان و همچنین تمامی خانوادهها و خانوادههای شهیدان و… راه و هدف زنان و جوانانشان را که جامعهای آزاد و عاری از هرگونه ستم و استبداد است، ادامه دهند و اجازه ندهند خونشان پایمال گردد. در پایان نیز یادآور میشویم که باید نهادهای مدافع حقوق بشر و خانوادهها صیانت لازم را نسبت به حملات شیمیایی مدارس دختران به عمل آورند و با مبارزهی بیوقفه و بیپایان خویش سیستم ستم و مردسالار را به انحطاط بکشانند.
شورای هماهنگی کژار
22.04.2023